ถึงเพื่อน-เมล็ดพันธ์ที่ถูกลืม ห้อง 16 อ.พ.(อุดรพิทย์ฯ)

[ข้าวต้มมัด]

ความรักที่บริสุทธิ์ดุจน้ำใส
ละเมียดละมัยที่ได้จากสถานศึกษา
ภาคภูมิใจตอนที่ได้จบออกมา
แม้เวลาผ่านมาตั้งหลายสิบปี

เคยน้อยใจว่าทำไม๊อยู่ห้องสิหก
ไม่อาจฉกสอบได้ห้องหนึ่งเหมือนอื่นเขา
ห้องสุดท้ายที่สอบได้กลายเป็นเรา
แต่ก็เข้าศึกษาไปด้วยไมตรี

จบออกมาถูกหว่านดังเม็ดกล้า
วาสนาพาไปต่างใครเขา
เพื่อนทุกคนได้ดิบดีตามเป็นเงา
เป็นเถ่าแก่บ้างครูตำรวจทหารกล้าหน้าชมเชย

มีบางคนอยู่ไกลถึงเมืองนอก
สามสี่คนไม่น้อยหรอกจะบอกให้
คนหนึ่งนั้นทำงานสถานทูตไทย
อยู่ที่ในสวีเดนเป็นบุญตา

วาสนาพาไปได้พบเห็น
ไม่ใช่เล่นฉันก็เป็นหนึ่งในนั้นหน่า
วันนี้นะจึงรู้ค่ามีราคา
ถึงคุณค่าเมล็ดพืชที่ถูกลืม

ขอร่วมแสดงความยินดีและฝากความคิดฮอดคิดถึงเพื่อนร่วมรุ่นที่เคยเรียนมาด้วยกัน
ดีใจที่ได้ยินว่าทุกคนได้ดิบได้ดีมีงานการทำที่ดีทุกคนค่ะ อิอิ
ห้องขี้ดื่อยุสุดท้ายหมู่ไผ๋ว่าสิไปได้ดีแต่ห้องนี้ 80 เปอร์เซ็น ได้ดี
น่าภูมิใจแต่ก็ยังมีที่ไม่ได้ยินข่าวคราวบ้างเลย เว้ามาอยากเห็นหน้าเพื่อนๆๆเด้:l-