บายเอาเสียม คอนคุน้อย จูงแขนนางย่างข่วมท่ง
แงงหน้าขึ้นโคกเยิ่น เดินดั้นเข้าป่าดอน
ออนซอนเด้แก้มหล่า สิมีวาสนา พอได้เตาะ ต้องต่อย บ่น้อ
คันผลาอ้ายหน่อย ย้านกินแห้ว สิบ่สม ยุดอก
ก้มหน้าซอมเหง้าไม้ ต้นเตี้ยต่ำ นั้นมีขวย
แม่นละนอกินูนแดง หม่นดินลงไปลี้
เอามาตี้ล่ะน้องหล่า เอาเสียมมา อ้ายสิก่น
ให้น้องแนมซ่อยอ้าย คันมันค้นก่นบ่เห็น
อ้ายกะเน้น เอาเสียมเซาะ ขุดลงไป
นางกะคอยระวัง ก้มลงมาใกล้
ซอมเบิ่งใจเจ้าของแล้ว ซ่างมารัวเต้นถี่ แท้น้อ
หอมซะบ้อบาดนี่ ใจมันห้ามสิบ่ไหว
วางเสียมลงใกล้ใกล้ เลยหลูบกอด เต็มมัก
นางเทิงผลัก เทิงดัน ซุกพี่ซาย พ่องเทิงดิ้น
กำดินขวย กินูนน้อย สองมือ ถิ่มมาใส่ อ้ายน้อ
ด้ามเสียมตื่มอีกซ้ำ โอ้ยยอมแล้วอี่แม่คุณ 55555
Bookmarks