ดอกคูณคำยามหน้าฮ้อน สีเหลืองอ่อนตอนเมษา
ย้อยระย้าเป็นพวงงาม อร่ามตาคราลมต้อง
กิ่งหง่าก่องหยูบหยาบย้วย สละสลวยหยดหยาด
ก่ายเกยกาดกลีบก้อน เกสรช่อจ่อจูม
แลไปเป็นจุ้มกุ้ม เป็นพุ่มแซมอยู่แกมหง่า
ลมพานมาประหนึ่งเล่น เอนล่อต่อพระพาย
บ้างกะไกวกวยโหย่น โอ่นอ่อนสะออนเอียง
คละคล้ายเคียงบาดนางอาย ตาฮักหลายจนใจเต้น
บางครั้งเอนลงมาใกล้ คือสายใจมาใกล้พี่
บางครั้งหนีขึ้นหง่าเค้า ดุจดั่งเจ้าสิเอ่ยลา
ดอกคูณคำอันล้ำค่า เคยเด็ดหง่ามาแซมผม
แอบสูดดมกลิ่นผมนาง มาส่างหอมเอาฮ้าย
เจ้าผู้ชัยพฤกษ์เพี้ยง ส่งสำเนียงเสียงตามสาย
นัดพี่ชายมื้อสงกรานต์ อีกบ่นานสิคืนโค้ง
อ้ายสิลงสระปลาถ่า รอเจ้ามากินภาชน์ฮ่วม
ใจสองใจสิได้รวม ฮวมเป็นฮักปักแหน่น ทดแทนมื้อที่ห่างเหิน....


:l-:l-:l-