ผมได้ยินเรื่องราวของพ่อของผมว่าท่านคืออดีตเจ้าอาวาสหลายวัด บวชให้ลูกศิษย์ลูกหาก็หลายคน
ลูกศิษย์ลูกหาของพ่อในหมู่บ้านหลายคน ก็ยังให้ความเคารพนับถือพ่อของผมด้วยดีเสมอมา บางคนก็เรียกว่า อาจารย์ บางคนก็เรียกว่าครูบา พ่อเป็นคนพูดเพราะ พูดถนอมน้ำใจคนอื่น มองโลกในแง่ดี จึงโดนต้มโดนหลอกมาอย่างมากมายหลายครั้งตอนพ่อเป็นนายฮ้อยค้าควาย
พ่อไม่เคยถือโทษโกรธเคือง "เขาได้ของเราไปโดยมิชอบ เขาไม่เจริญหรอกลูก ปล่อยเขาไปเถิด" ประโยคนี้ผมได้ยินจนชินหู
พ่อคือผู้ให้ ทุก ๆ ครั้งที่มีคนไปเยี่ยมบ้าน พ่อจะมองหาของฝากติดไม้ติดมือกลับบ้านทุกคน จนบางครั้งแม่บอกกับผมว่า "สงสัยพระเวชสันดรกลับชาติมาเกิด"
นอกจากนี้พ่อคือหมอลำกลอนฝีปากเอกที่หาตัวจับยากในละแวกนั้น มีแฟนคลับ แม่ยก แม่แบก แม่หาม จำนวนมาก จึงไม่แปลกใจเลยที่ผมได้ยินว่าพ่อเจ้าชู้ระดับพระกาฬ เพราะทนต่อสิ่งเร้าไม่ไหว สงสัยตบะแตก ฮ่า ๆ ๆ
เมื่อผมถามว่า "กว่าที่พ่อจะได้มาแต่งงานกับแม่ พ่อผ่านผู้หญิงมากี่คนแล้วพ่อจำได้ไหมครับ" พ่อยกนิ้วมือและนิ้วเท้าขึ้นมานับและทำหน้างง ๆ "จำไม่ได้แล้ว"
วันไหนว่าง ๆ พ่อจะวานให้ผมใช้เมล็ดข้าวเปลือกถอนขนรักแร้ให้ เพราะเมล็ดข้าวเปลือกมีความสาก ใช้ดึงขนรักแร้และดึงออกได้เกลี้ยงเกลา ช่วงเวลานี้พ่อจะลำกลอนให้ผมฟัง ผมก็ดึงเกมให้ช้าลง เพื่อจะฟังหลาย ๆ กลอน กลอนที่พ่อแต่งส่วนมากจะสองแง่สองง่าม และง่ามเดียวแบบจะจะ ไม่ต้องเซ็นเซอร์ก็มี
พ่อเขียนกลอนลำให้ผม 1 กลอน ผมยังจำได้ดีจนถึงทุกวันนี้
"ซือว่าหญิง ๆ นี้ หญิงบ่ดีกะหลายอยู่ ถึกผู้หญิงบ่ฮู้สิพาหล่มให้หลุ่มหลวง ให้หลานคิดก้วง ๆ ตวงเบิ่งให้มันคัก ได้กันไปจักสิจนหือมีซัวดีบ่หวังพ้อ ให้พี่ขอถามน้องนางงามไปตามเรื่อง ให้มันฮู้ตลอดเรื่องดีฮ่ายซำใด๋ ไหมและด้ายหูกต่ำทอเข็ญ อันใด๋นางเฮ็ดเป็นต่ำแพรพันพื้น อันว่าฟืมพันผ้าได้ทำมาแล้วจักเทือ ลางเทือได้เป็นเมียกะสิเฮ็ดบ่กุ้มแนวหุ้มเครื่องทรง ปะให้เสื่อและโส่งเขินขาดจำ...."
เกือบ 30 กว่าปีที่พ่อเขียนกลอนลำนี้ให้ผม และเกือบ 60 ปี ที่พ่อไม่เคยขึ้นเวทีในฐานะหมอลำกลอน
วันที่ 10 เมษายน 2554 เป็นวันสำคัญอีกวันหนึ่งที่ลูก ๆ หลาน ๆ แสดงออกถึงความมุทิตาจิต ในโอกาสครบรอบ 85 ปี ของพ่อ ด้วยการจ้างหมอลำกลอนมาให้พ่อดู โดยมีพี่ชายคนรองสวมบทเป็นหมอลำกลอน ในฐานะหมอลำกลอนรณรงค์โรคเอดส์ของสำนักงานสาธารณสุข จ.ชัยภูมิ
และผมได้ยินข่าวว่าพ่อจะสร้างปรากฎการณ์ช็อคแห่งปี ด้วยการที่พ่อจะขึ้นเวทีอีกครั้งในฐานะอดีตหมอลำกลอน ไม่ทราบว่าพ่อจะจำกลอนลำได้หรือเปล่า เป็นสิ่งที่ยิ่งใกล้วันยิ่งทำให้ผมนอนไม่หลับครับ
Bookmarks