ช่วงที่ปุ้ยเข้ามาอยู่บ้านมหา ปีกว่าๆ เกือบสองปีบ่อ้ายถึงกล้าคุยกัน
เลาบอกเลาย่าน บ่กล้าเว้านำ หาว่าปุ้ยเป็นทอมอีก พะนะ
พอเริ่มคุ้นเคย สนิทกันขึ้นมาหน่อย มีเวบดีๆ ภาพเด็ดๆ ส่งมาให้เบิ่งแน๊
ปุ้ยก็หาให้ทันทีเลยแหล่ว เวบดีๆ ภาพเด็ดๆนี่ ปุ้ยรู้จักหลาย
ยอมรับว่าอ้ายเซียง พูดไม่เคยว่าร้ายใคร มองโลกในแง่ดี ใจเย็นนำ
เว้าให้กำลังใจน้องๆดีมาก ปุ้ยนับถืออ้ายคนหนึ่งจ้า
ความน้อยใจ ความให้ความสำคัญ ยกยอกันบ้าง
ใครๆก็อยากได้ยิน ไม่เสียหายอะไรถ้าเรายังให้
ความสำคัญมิตรภาพที่เคยร่วมสร้างกันมา
ในหัวสมองของปุ้ยในตอนนี้ เรื่องงาน หน้าที่ ตำแหน่ง ความเป็นตัวเอง
ไม่ว่าเรายืนอยู่จุดไหนก็ตาม กาลเวลา อายุขัย ก็ต้องใกล้หมดวาระที่จะมาถึง
แต่ความคุ้นเคยกัน เป็นมิตรกัน ภาพที่เคยหยอกเย้า หัวเราะกันที่ผ่านมา
คุณจะเก็บไว้ หรือหยุด หรือสร้างต่อ หรือให้มันเลือนหายไปกับกาลเวลา
สำหรับตัวปุ้ยแล้ว ปุ้ยรู้ว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่
ซึ่งปุ้ยทำอยู่ไม่ลำบากใจตัวเอง ไม่อึดอัดที่ดำเนินอยู่ตอนนี้
เป้ย ปานแวด ณ โคราช
อ้างข้อความนี้
บ่ฮู้จัก ไผ๋ บ่าวเซียงน้อยเพิ่นเป็นผุจั่งได๋เกาะหว๋า 
Bookmarks