วันนี้(วันที่29เมษา2554)สาวทองแพงก็เดินทางมาถึงกม.ที่29แล้วจ้า
กว่าจะมาถึงก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย พี่น้องในบ้านนี้หลายคนจงจะเคยผ่านมาแล้ว
บนถนนสายที่เราไม่สามารถรู้ล่วงหน้าได้เลยว่า จะมีหลุม มีทางโค้ง ทางแยก
แถมไม่มีป้ายบอกทางอีกต่างหาก เป้าหมายในการเดินทางที่ระบุไว้
บ้างครั้งก็ไปถึงปลายทางโดยปลอดภัย บ้างครั้งก็ล้มเหลวแต่ไม่ล้มเลิกก็มี
หรือบ้างครั้งบอบช้ำเกือบเอาชีวิตไม่รอด แต่สาวทองแพงก็มีหมอและพยาบาลที่เก่ง
ท่านไม่เคยทอดทิ้งสาวทองแพงเลย มีหลายครั้งที่ต้องหอบเอาร่างกายและจิตใจที่บอบช้ำ
กลับไปให้ท่านทั้งสองรักษา พอหายดีก็เริ่มสตาร์ทเครื่องออกมาใหม่ โดยมีทั้งสองท่านแนะนำทางให้
มีบ้างบางครั้งเลี้ยวผิด หรือสวนทางที่ท่านสอนไว้ แต่ท่านทั้งสองก็ให้โอกาสปรับปรุงตัวเสมอ
ไม่เคยมีคำตอกย้ำ ซ้ำเติมให้เสียใจ แต่ตรงกันข้ามท่านจะสอนให้มองความผิดพลาดเป็นบทเรียน
จน ณ วันนี้ขับออกมาไกลจนถึง29กม. แต่ท่านทั้งสองก็ยังคงห่วงใยและชี้แนะเส้นทางให้เสมอ
ด้วยต้นทุนทางชีวิตที่มีน้อย จึงต้องดิ้นรน ห่างถิ่นฐาน บ้านเกิดมาไกลอ้อมกอดของท่าน
แต่อ้อมกอดอันอบอุ่นไม่เคยเลือนหายไปจากกาย –ใจสักวันคืนเลย ทุกวันคืนได้แต่หวังไว้ว่า
อีกไม่นาน เมื่อพร้อมทุกอย่างจะกลับไปดูแลอย่างใกล้ชิด ยามท่านแก่ชราวัยด้วยสองมือลูกสาวคนนี้
อ้างข้อความนี้
มาส่งกำลังใจให้สาวทองแพง
ปีหน้ากะ เลข 3 ละอ๋อย สะออนเด้เพื่อนเอ้ย 
Bookmarks