อลวลคนวิเวก เบรกบ๊อรับจับภาษา
หัวใจร้องเรียกหา ฮ่ำฮอนโฮฮ้อง
หนหวยเฮือนหอห้อง เจ้าของบ่ตาอยูู่
คนคิดคบมีชู้ ฮ่ำฮ้อนฮุ่มจะของ
มองหาทางบ่ฮู้ เคียงคู่คือความเหงา
มีแต่เศร้ากับเศร้า จั๊กเพิ่นเหงาอีหยั่งน้อ
บ๊อเหลียวแลคนรอบข้าง ดั่งหนทางมืดมิด
จนได้ปิดตนเอง เซ็งแท้บ๊อแคร์ไผ๋ พี่น้องเอ้ย
สงสารเขยคนเคียงใกล้ สิเอาจั่งได๋นิ
ภาพโลกีย์ทับซ้อน ซอนชู้ยุบ่เซา
ตามเป็นเงากรรมนำต้อง มองบ๊อเห็นดอกทางใหม่
ใจหากมีแต่ไปกับไป บ๊อมีไผ๋ หยุดหยั่งดังไฟไหม้ไล่นำ
ไผ๋เคยทำสิพอฮู้ ใจเจ้าชู้นำกรรมนั้นแหล่ว
ขอแนะนำแนวแก้กรรมให้นำแน่ ใช้ทางธรรมนั้นดีแท้ ตามคำท่านพุทธองค์ นั้นแหล่ว
สาธุ บทนี้แต่งเป็นพุทธบูชา แก้กรรมแต่งกลอนเกี้ยวไว้หลาย( อิอิ) วจีกรรม กายกรรม มโนกรรมเด้อ สาธุ (เขียนมาให้อ่านสื่อๆๆดอกบ่มีแนวแต่งค่ะ) บทต่อไป ไผ๋มักฝันมาอ่านค่ะ ว่าเกี่ยวกับไผ๋แน่
Bookmarks