สายฝนจุมพิตพื้น ธรณีหอมไอกลิ่น
ผืนแผ่นดินใหญ่ก้วง สุขล้ำน้ำเจิ่งนอง
ฝูงหมู่กบเขียดฮ้อง เป็นทำนองเอิ้นหาคู่
ผู้ผิดหวังนั่งสะอื้น อยู่เถียงน้อยหม่องพักใจ
เสียงเครื่องไฟอยู่ในบ้าน งานกินดองผุสาวเก่า
เป็นแฟนเขาแล้วน้องแก้ว สมแล้วเป็นคู่นาง
เหลือแต่ความอ้างว้างน้ำตาหลั่งปานสายฝน
สาละวนนำความหลังเขียดขาคำผัดมาฮ้อง
อึ่งบักยางผสานซ้องประสานเสียงฮ้องหงึ่งหง่าง
นั่งถ่างตาหลับบ่อได้ใจมันฮ้อนว่าแม่นไฟ
บายข่องได้พร้อมแบตไฟสะพายบ่า
ลงท่งนาหาเขียดน้อยพอได้ก้อยแกล้มเหล้าขาว
ลำล่องยาวไห้สะบั้นพอปานกันกับเต้ยโศก
เสียง โกก! เกก! อึ่งเผ้า คือโฮไห้กล่อมกัน
เขียดบักแดงฮ้องอยู่จั้นๆ ฮ้องเส็งกันสนั่นท่ง
กบโตนลงบวกน้ำเซาฮ้องบัดหย่างกาย
สายฝนยังคงย้อย ตกพรำๆ เป็นฝอยฝุ่น
น้ำตาอุ่นเปียกแก้ม ใจสะอื้นขื่นขม
เสียงระงม กรอด กรอด ฮ้อง เขียดบักแอะเบิดหน้าจ่ม
ฮ้องระงมนำป่าหญ้านาโคกป่ากระเดา
ฟังเสียง โกด! โกด! เว้า เขียดขายาวออกวางไข่
งอยอยู่เทิงหง่าไม้มีฟองห้อยเป็นไข่ฮัง
ฟังเสียงเขียดจานาฮ้อง เสียง แอ้ะๆ แอ๊กๆ
แอ็บๆ ฮ้อง คือเจ้าบ่าวน้อง สิเยาะหยัน
อ้ายนี้แทบสิไห้กลั้น น้ำตาหลั่งออกเป็นสาย
เช็ดน้ำตาฟูมฟายบ่ออยากอายฮอดเขียดน้อย
หย่างใจลอยสะดุดล้ม ตกคันแทก้นขี้ทั่ง
ซังเสียงเขียดอีโม้ฮ้อง คือนางน้องฮ้องสั่งลา
อ้างข้อความนี้
Bookmarks