น้องสาวเอย
อ้ายมายืนกอดปืนคึดฮอดเจ้า ด้วยใจเหงาจากมาไกลใจห่วงหา
คึดฮอดเจ้าทั้งชีวิตหมดชีวา กลับต้องมาแพ้พ่ายรักโดนหักใจ
ใจเอยใจทหารไทยระกำจิต หวังจะฝากชีวิตกับเธอเพียงเท่านั้น
หวังจะร่วมชีวาคู่สู้ผ่าฟัน แต่เธอนั้นกลับย่ำยีขยี้ใจ
ยืนร้องใหห้กอดปืนคืนเดือนแจ้ง ไม่อายแสงของเดือนสว่างไหว
คิดถึงเธอคนนั้นแทบขาดใจ จะสู้ไหวไหมหนอเราเฝ้าระเมอ
Bookmarks