หน้าที่ 1 จากทั้งหมด 2 หน้า 12 หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย
กำลังแสดงผล 1 ถึง 10 จากทั้งหมด 19

หัวข้อ: เย็นวันนั้น..ระหว่างฉันกับลูก...

  1. #1
    เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์
    ขวัญใจบ้านมหา 2012
    สัญลักษณ์ของ สาวมุก
    วันที่สมัคร
    Mar 2010
    ที่อยู่
    มุกดาหาร
    กระทู้
    662

    เย็นวันนั้น..ระหว่างฉันกับลูก...

    ในวันที่ฟ้าเริ่มมืดสลัวของเย็นวันหนึ่งมีหญิงชายคู่หนึ่งซึ่ง มองเผินๆก็พอเดาออกว่าเป็นแม่กับลูกเพราะหน้าตาคล้ายกัน...ภาพที่เห็นคือ ทั้งสองคนพากันเดินจูงแขนกันไปอย่างไม่รู้จุดหมาย ตามริมถนนฟุตบาท ที่ผู้คนกำลังเดินกันขวักไขว่ อย่างเร่งรีบเนื่องจากฝนทำท่าจะตกและเย็นมากแล้ว..

    แต่หญิงชายคู่นั้นก็ยังคงพากันเดินต่อไปเรื่อยๆ ผู้หญิงคนนั้นเธอเดินไป น้ำตาก็ไหลไปตลอดทางโดยไม่อายใครพร้อมกับที่เธอก็จูงแขนเด็กชายตัวน้อยก้าวเดินไปด้วย ..บางขณะเธอก็หันมาคุยกับเด็กชายบ้าง หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรบ้างในบางครั้ง แต่เวลาที่หันมาคุยกับเด็กชายแต่ละครั้งเธอก็ต้องรีบปาดน้ำตาทิ้งไปทันที คงกลัวว่าเด็กน้อยจะเห็นน้ำตาอันน่าอายของแม่ล่ะมั้ง และ เหมือนกับกลัวว่า ...เด็กน้อยจะถาม แล้วไม่สามารถตอบได้หรือเปล่า ว่าแม่จะพาเขาไปไหนกันแน่ ค่ำมืดแล้ว....

    และในที่สุดเด็กน้อยก็ทนไม่ไหวเพราะเดินมาไกลแล้วจึงเอ่ยถามผู้เป็นแม่ว่า…..
    เด็กน้อย.....แม่ครับเราจะไปไหนกันครับ...หนูเมื่อยแล้ว.. นี่มันก็มืดแล้วนะครับ..
    ผู้เป็นแม่ตอบว่า.... แม่จะพาหนูไปเที่ยวน่ะลูก เราเดินไปเรื่อยๆดีกว่าเนาะ..ถ้าหนูเมื่อย มาขี่หลังแม่ก็ได้นะลูก...

    ตอบลูกไปอย่างนั้น แต่ภายในใจยังไม่รู้เลยว่าคืนนี้จะพาลูกน้อยซุกหัวนอนที่ไหน....หรือไปเที่ยวที่ไหนตามที่โกหกลูกไป เพราะตัวเองก็ยังหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้ว่าจะพาเท้าทั้งสองก้าวต่อไปทางไหนดี ...รู้แต่ว่าต้องไปจากตรงนี้ซะก่อน ให้ใจเย็นแล้วค่อยกลับมาใหม่

    ภาพที่เห็นมันคงเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับใครๆหลายคน เพราะมันก็แค่ผู้หญิงกับเด็กผู้ชาย สองคนเดินร้องไห้ข้างถนนเท่านั้นเอง แต่ใครจะรู้บ้างว่า ...ทำไมแม่ลูกคู่นี้ต้องมาเดินร้องไห้ค่ำๆมืดๆ ....ทำไมเขาต้องพาลูกนั่งข้างถนน เหมือนกับไม่รู้จะไปไหนดี ยุงก็กัด ถึงแม้ผู้เป็นแม่จะคอยปัดคอยพัดให้ แต่ยังไงตอนเย็น ยุงก็ยังเยอะอยู่ดี.....

    ปัญหาที่เกิด และภาพที่เห็นบ่อยๆในสังคม แบบสองแม่ลูกนี้ ..มันน่าจะเกิดมาจากปัญหาของครอบครัวทั้งสิ้น เพราะอยู่ดีๆคงไม่มีใครออกมาเดินตากยุงแน่ๆ ...ซึ่งมันก็แล้วแต่ว่าใครจะหาทางออกกันแบบไหน แก้ปัญหากันอย่างไร….

    ........อยากให้ทุกคนใจเย็นๆกับคนที่เรารักให้มากๆนะคะ ใช้เหตุผลอย่าใช้อารมณ์ในการตัดสินใจต่างๆ...เพราะหากพลาดพลั้งไปแล้ว มันก็ยากที่จะกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้อีก.........


    ขอบคุณนางฟ้าใจดีคนหนึ่งนะคะที่ช่วยให้สองแม่ลูกได้มีที่พักพิงในคืนนั้น....

    สาวมุก / 14-06-2011

  2. #2
    International chef สัญลักษณ์ของ สะใภ้อิสาน
    วันที่สมัคร
    Dec 2008
    กระทู้
    1,565
    บล็อก
    4
    น้องจ้า...อดทนนะตั่งสติให้ดี คิดไม่ออกไม่ต้องคิดมัน ทำเท่าที่ทำได้ ทำไม่ได้ไม่ต้องทำ
    อย่าไปปรุงแต่งกับความคิด น้องจ้า...พี่ขอเอาใจช่วยนะ

  3. #3
    เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ สัญลักษณ์ของ บ่าวจัย
    วันที่สมัคร
    Jun 2008
    กระทู้
    2,872
    ชีวิตนี้เหมือนเรือลำน้อยกลางทะเลครับ สิพายต่อไปรึสิหักพายถิ่มคุณเลือกเองครับ
    หล่อคืออ้าย กินข้าวบายกบตั๋วะหล่า

  4. #4
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ ทิดแหล่
    วันที่สมัคร
    Jun 2008
    กระทู้
    435
    ถอยมาสักก้าว เพื่อมองให้เห็นทางข้างหน้าที่ชัดเจน แล้วก้าวต่อไป
    คิดถึงเจ้าตัวเล็กให้มาก มาก
    เป็นกำลังใจให้นะครับ...

  5. #5
    ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านมหา สัญลักษณ์ของ sompoi
    วันที่สมัคร
    Mar 2007
    ที่อยู่
    japan
    กระทู้
    5,708
    บล็อก
    23
    อ่านไปก็เศร้าไปนำ บางทีก็อยากบอกว่าปล่อยมันไปเถอะ เดี๋ยวก็เช้าแล้ว.. บางทีก็อยากบอกว่า ชีวิตมีชีวิตเดียว หากเลือกได้ ก็อยากให้เลือกจ้า.. (แฮะๆ)
    มองต่าง..อย่างปลง

  6. #6
    Super Moderator สัญลักษณ์ของ ไก่น้อย
    วันที่สมัคร
    Aug 2006
    ที่อยู่
    นครโคราช
    กระทู้
    4,928
    บล็อก
    8
    ขอให้มรสุมทั้งหลายผ่านไปโดยเร็ว และคลี่คลายไปในทางที่ดีเด้อจ้า

    เอื้อยไก่เป็นกำลังใจให้ เข้มแข็งๆเด้อน้องหล่า สู้ๆๆจ้า
    กระเบื้องจะฟูลอย น้ำเต้าน้อยจะถอยจม เมฆจะหล่นฟ้าปลาจะกินดาว ลาวจะครองเมือง ::)

  7. #7
    ท่องเวบ สัญลักษณ์ของ pui.lab
    วันที่สมัคร
    Jul 2006
    ที่อยู่
    โสดไม่มีใครเอา หรือว่าเราไม่เอาใคร
    กระทู้
    8,954
    บล็อก
    9
    ขอให้ผ่านมรสุมไปด้วยดีนะคะ สภาพจิตใจต้องเข้มแข็งค่ะ
    อย่าลืมว่าเด็กมองดูพฤติกรรมผู้เป็นพ่อและแม่อยู่ อย่าให้เด็กฝังใจ
    บ้านมหาดอทคอม เว็บไซต์ส่งเสริม ศิลปะ วัฒนธรรมไทย ศิลปิน ความรู้ออนไลน์
    st1: มิตรภาพและรอยยิ้ม กับดีเจคนไกลบ้าน st1:

  8. #8
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ ปั้ม อาภัพ
    วันที่สมัคร
    May 2010
    กระทู้
    359
    มีสติ คิดไห้รอบคอบ เป่นกำลังใจไห้ก้าวต่อไป แสงสว่างรออยู่ข้างหน้า สู้สู้ นะ

  9. #9
    ศิลปิน นักแสดง สัญลักษณ์ของ เชษ แฟมมิลี่แมน
    วันที่สมัคร
    May 2010
    กระทู้
    207
    กระทู้ต้นฉบับโดยคุณ ปั้ม อาภัพ
    มีสติ คิดไห้รอบคอบ เป่นกำลังใจไห้ก้าวต่อไป แสงสว่างรออยู่ข้างหน้า สู้สู้ นะ
    พ่วนนนน น๊า 5555555 คั่กน้อเผิ่น สู้สู้ คือกันครับ

  10. #10
    ศิลปิน นักแสดง สัญลักษณ์ของ แมงงอดน้ำ
    วันที่สมัคร
    Mar 2010
    ที่อยู่
    จอมเทียน เมืองพัทยา
    กระทู้
    291
    การที่ได้ตัดสินใจเดินออกมาจากบ้านแบบนี้ถือว่าความอดทนได้ถูกเก็บไว้จนล้น ไม่เหลือต่อไปอีกแล้ว นานแค่ไหน ยาวนานเท่าไหร่คนที่เป็นคู่สามีภรรยาจะรับรู้ทุกอย่างจนสะสมจนกลายเป็นเรื่องใหญ่ คนภายนอกไม่อาจรับรู้ว่าเรื่องเล็กเรื่องใหญ่แค่ไหน คำว่า ทนอีกนิด ได้ถูกเก็บมาใช้ครั้งแล้วครั้งเล่า คำว่า ลูก ทำให้แม่ต้องทนมากกว่าคำว่าอดทน แต่ความอดทนก็มีจุดสิ้นสุดของมัน
    ความเสียใจความน้อยใจที่สะสมไว้มากๆทำให้เราเสียสุขภาพจิต ทางเดินใหม่อาจดีกว่าที่เคยเป็นอยู่ก็ได้ ขอเป็นกำลังใจให้และพบกับชีวิตที่ดีกว่าจ้า

หน้าที่ 1 จากทั้งหมด 2 หน้า 12 หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •