ไร้ซึ่งความหมายที่เคยเห็น
กับสายตาที่เยือกเย็นยามมองหา
ไร้ซึ่งความหมายที่เคยผ่านมา
กับคุณค่าที่ตั้งไว้กับผันแปร
ใจเอ๋ย ยามท้อแท้ และสิ้นหวัง
ไร้ซึ่ง คนมีใจ เคยภักไว้ กับหมางเมิน
ใจเอ๋ย บอกไว้ ให้เข้มแข็งและก้าวเดิน
เติมพลังด้วยความหวัง อยู่ริบหรี่ที่แสนไกล
แม้ไร้ซึ่ง ความปราณี ที่เคยมีให้
ขอวันนี้ พักไว้ ใจดวงเดียว.
โดดเดี่ยวแดนไกล ผู้น่าสงสาร
Bookmarks