เมื่อวานตั้งแต่เช้าถึงบ่ายอากาศมืด
ครึ้มทั้งวัน ช่วงบ่ายแก่ ๆ ท้องฟ้าเปิดแดดยามบ่ายประมาณ 16 – 17 น. ร้อนแรง
แม่ฉันนั่งบ่นว่า ฝนไม่ตกหลายวัน พริก มะเขือ แตงกวาที่ปลูกไว้ตั้งแต่ฝนแรกมาถึง
ต้องหาบน้ำรดกันหลายรอบ เรื่องฝนแล้งเป็นปัญหาที่ฉันเห็นมาตลอดสองปีนี้ เพราะ
เหตุใดกัน บางวันพ่อ ก็ชอบรำพึงรำพันคนเดียวว่า “หรือว่าโลกมันเอียงจริง ๆ
ที่ ๆ เคยฝนตกชุกกลับแล้ง แต่ที่ ที่เคยแห้งแล้งฝนตกชุก ไถหว่านปักดำก่อน”
แต่เมื่อคืนหลังจากที่กินข้าวเย็นกันเรียบร้อย ฉันกับแม่มานั่งคุยกันคลายร้อนที่แคร่หน้า
บ้าน ลมพัดเอื่อย ๆ จากชายทุ่ง แม่แหงนมองดูท้องฟ้าที่มีดาวระยิบระยับ
“ฟ้าแปนจ่างป่าง ถ้าฝนบ่มาหญ้านาหว่านขึ้นหงำข้าวคัก ๆ “ แม่บ่นคนเดียว ฉัน
นอนมองท้องฟ้าแต่ไม่พูดอะไรคิดไปว่าหากแล้งหนักอย่างนี้ เราจะช่วยอะไรได้บ้าง
แล้วฉันกับแม่ก็แยกย้ายกัน แม่เข้านอน ฉันอ่านหนังสือต่อ สักพักฝนตกลงมาเปาะ
แปะ ฉันคิดว่าคงจะตกปรอย ๆ อย่างเคย คงไม่ถึงกับหนักอะไร แต่ผิดคาดฝนตก
หนักมาก ตกหนักอยู่ร่วม 2 ชั่วโมงไม่มีทีท่าว่าจะหยุดฉันเลยตัดสินใจเข้านอน
ไม่รู้ฝนหยุดตกเมื่อไหร่ แต่พอเช้า มองดูทุ่งหน้าใกล้บ้านน้ำเจิ่งนองเต็มแปลงนา
น้าชายแบกจอบเดินสำรวจคันนาแต่เช้าตรู่ ฉันรีบอาบน้ำ คว้ากล้อง ขับรถเครื่อง
สำรวจนาตัวเองบ้าง ที่นาฉันไม่มีน้ำขังในแปลงนาสงสัยฝนจะไม่หนักเหมือนที่บ้าน แต่
ไม่เป็นไร เพราะนาฉันทำนาหว่านไปเรียบร้อยแล้ว ฉันขับรถไปตามถนนลูกรังไป
เรื่อย ๆ บางแห่งน้ำเต็มแปลงนา พี่น้องชาวนาถอนกล้าเตรียมปักดำวันพรุ่งนี้ เสียง
หัวเราะ เสียงกระเซ้าเหย้าแหย่ สลับกับเสียงฟาดต้นข้าวกับฝ่าเท้าเพื่อให้ดินหลุดออก
จากรากกล้า ดังมาเป็นระยะ กบ เขียดที่แข่งกันร้องระงมทั่วทุ่ง เป็นเสียงเพลงที่
วาทยกรระดับใดก็ไม่สามารถบังคับให้วงดนตรีบรรเลงได้
ใบกล้าเขียวชอุ่มเรียวยาวพลิ้วไหวตามแรงลม ส่งกลิ่นหอมรวยริน เคล้ากลิ่นดอกโมก
ป่าที่บานสะพรั่งขาวโพลนตามคันนา ภาพนี้มีฉากหลังเป็นทิวเขาภูพนมดีที่เขียว
ชอุ่มอยู่ด้านหลัง หากมีฝีมือด้านเขียนรูปฉันจะเขียนภาพนี้ลงผืนผ้าใบให้สวยหยดทีเดียว
“เลาะสำรวจหยังแต่เช้าแท้หัวหน้า” น้าแหล่ที่กำลังหว่านกล้าเพิ่มอีกแปลงร้องทักฉัน
รอยยิ้มที่ระบายบนใบหน้าบ่งบอกว่ามีความสุขเพียงใด
“เห็นฝนเลยมาเลาะท่งซื่อ ๆ ดอกน้า หว่านข้าวหยังล่ะนี่” ฉันถามถึงพันธุ์ข้าวที่น้า
แหล่กำลังบรรจงหว่านลงแปลงนาที่ไถ คราดเรียบร้อยแล้ว
เมล็ดข้าวที่โปรยลงรักษาระยะห่างได้อย่างกับจับวาง
ด้วยความชำนาญหรือเพราะอยู่ในสายเลือดชาวนาหรืออย่างไร
น้าแหล่กำลังหว่านข้าวจ้าวหอมมะลิอีกไม่นานจะแปรเปลี่ยนเป็นเม็ดข้าวสีทองอร่ามและ
เปลี่ยนเป็นเม็ดเงินในที่สุด ภาพวิถีชีวิตพี่น้องชาวนา เป็นภาพที่ฉันเห็นจนชินตา แต่
ฉันไม่เคยเบื่อที่จะชม บางครั้งเป็นตัวละครหนึ่งในฉากชีวิตนี้ และไม่รู้สึกเบื่อ ที่จะจด
บันทึก และแบ่งปันให้ผู้ที่อยู่ไกลบ้าน อยู่ห่างไกลชีวิตชาวนาได้รับรู้....และมันจะเป็น
อย่างนี้ตลอดไป
Bookmarks