อย่าหยามหยันประจานหน้า ว่าพี่ชายเป็นคนซั่ว
คันฮู้ตัวว่าน้องแก้ว มีแฟนแล้วสิห่างไกล
โปรดอภัยให้กับอ้าย ที่ปล่อยใจถลำมัก
ตกหลุมรักจนจมพื้น ป่ายปีนขึ้นกะบ่ทัน
ย้อนความเหงาเข้าบีบคั้น ให้พบกันวันใจว่าง
มื้อที่คนใจฮ้าง ฮ้าง ย่างมาพ้อพบเธอ
ลอยคอเจอกับขอนไม้ มือซาวใส่อยู่กลางวัง
บ่เหลียวหลังหรือทางได๋ หวังพักใจที่โรยล้า
แมวรอปลาหมารอก้าง แล้วแต่ทางเพิ่นสิแบ่ง
อุกใจแฮงแท้น้อหล่า ถืกตราหน้าเอิ้นว่าแมว
ถืกคนแซวคำคนเว้า ฉายาเฮาคือ..ชายโฉด
บ่คิดโกรธไผ๋ดอกหล่า แต่ปานฟ้าผ่าสมอง
เลยสิจำจากน้อง ให้ครองคู่สุขสม สาเด้อ
อภิรมย์สำราญใจ ตลอดไปภายหน้า
จำใจลาป๋าจากเจ้า ให้คนเซาเว้าหยามหมิ่น
กลืนน้ำตาที่ไหลริน ด้วยดวงจินต์ที่ร้าวแหลก เพื่อขอแลก...กับศักดิ์ศรี...
Bookmarks