อันปอลอเริ่มแต่ต้น อย่าถือสายายหน่าหักเด้อ
นั่งปักหลักพินาซอม ยอมเจ่าของเอาเหลือฮ่าย
ตายกูตายจนหลงป้อย ถ้อยควมคำนำวาดวา
เรื่องภาษาการใช้ด้อย ถอยถดก้อมเป็นมึนงง
อันนี่บ๊อเพิ่นวาไว่ของกิน คั่นบ่กินมันกะเน่า
อันวาแนวของมันเก่า คั่นบ่เล่ามันโลดลืม
มื่อเซ่านี่คึดจนหมึ่นกับคำวา"อิด ทิ ริด"
ครุ่นในจิตเป็นพะวง วาสะกดจั่งได๋แท้
โอ๊ย..อีแมข่อยเอ่ย สมองเสยบ่ตอบรับ
หือแม่นดับแนวแล่วตี้ เม็มโมรี่ข่อย มาลดถอยแท้น๊อ
พอมืนตาเห็นเลี่ยมแม่บ กับ
*น้ำไหลบวกไฟป่า
โอ๋...ลั่นล้าควม
*ใหลหลงมวลหมู่นี่ ฟ่าวรี่เร่งแมนฝึกปรือ
หย่อนบ่อยากถือเอาสบาย
แต่ควมหมายหากผิดแปร่ง
บางทีเหลือใจแฮ๊งแฮง
นำเด็กเล็กเด็กน้อย
ถ้อยสั้นปั่นงวยงง
แต่กะปลงได่แล่วล่ะ
หากบ่วางเป็นจั๊กเถื่อ
เลยอยากซวนคุ้มใต้เหนือ
เอื้อเฟื้อคำจาเว่า
เอาภาษาไทยให่คงอยู่
แก้มปู๋หลูเทิ่งไหย่น้อย
ฮักษาไว่แมนซ่อยกันแหน่เด้อ
เด้อนางเดอ เด้อๆ อ้ายเดอ
ตั๊บๆ
Bookmarks