ตัดสินใจไกลจากบ้าน ลาเฮือนซานบ้านเกิดเก่า หอบใจเหงาออกจากบ้าน ใจสะท้านหวาดหวั่นไหว
ยังอาลัยบ่เคยเว้น ได้คิดเห็นทุกบาดย่าง ความคิดฮอดคือหนทาง ความอ้างว้างเป็นหมู่เว้า เอาความเศร้าเป็นหมู่ใจ
มีมื้อได๋คิดฮอดบ้าน น้ำตาผ่านลงลำคอ คิดฮอดหลายเด๊น้อ พ่อกับแม่อยู่ทางบ้าน อยากให้ท่านอยู่สบาย
ถึงตอนสายตอนเช้า ยามกินข้าวคิดฮอดแม่ รสชาดค้างใจแท้ ๆ ฝีมือแม่ แม่นบ่ลืม
ลูกนั่งซึมกราบไว้ อาศัยหมอน อวยพรส่ง พรที่ลูกประสงค์ สุขภาพดีถ้วนหน้า แน่เด้อจ้า พ่อแม่เอ๊ย
Bookmarks