นี่ล่ะผู้ตำบักหุ่งน่ะ ยืมโตมาจากมิสกะวัน อิอิ
ตำแล้วกินกะบ่ได้ เผ็ดแฮง ฮ่าๆ
ไก่บ้านอีกเคิ่งหนึ่งแบ่งไว้ถ่าปิ้ง
กับโจทย์ที่ท่านนายห้างฯบอกว่า เอาแบบคือผู้เฒ่าเพิ่นปิ้ง
บ่ต้องหมักอิหยังอลังการดอก ปิ้งใส่แต่เกลือ
ไก่บ้านหอมอยู่แล้วพานะ
ผจก.เลยขอใส่น้ำปลาแทน เกลือซงสิเค็มแฮงโพด
รูปนี้มีฮอดการเซ็นเซอร์เข่โผ่ฮ่าๆ
บ่เอาลงกะบ่ได้ฉากสวย
แสงสวยพานะ โอ้ยน้อ
กินอิ่มแล้วกะพักผ่อนตามอัธยาศัย
ลังคนนอนเฝ้าตำบักหุ่งเผ็ดหลาย
ตื่นขึ้นเพิ่นกะวางแผนเมนูต่อไป
อยากกินนึ่งปลาพานะ
บัดลายให้ซิดเบ็ดได้แต่โตน้อยๆ ฮ่าๆ
กะเลยได้ไปซิดในแมคโมรมาอีกแล้วจ้าพี่น้อง
เอามาเอียบเกลือไว้คืนหนึ่ง
ให้ความเค็มมันแทรกเข้าไปในโตปลา
แต่เก่าตอนเป็นเด็กน้อย ผู้เฒ่าเพิ่นสิปล่อยให้มีกลิ่นจักหน่อย
อีกอย่างกะคือบ่มีตู้เย็นนั่นล่ะ ต้องเอียบแล้วเอาใส่ไว้ในตู้กับข้าว
เฒ่าแม่เอิ้นว่า "โตต่อ"พานะ
หมายถึงปลาตายดนแล้วเกือบเน่าเอามาเอียบเกลือนึ่ง
นึ่งสุกแล้วกะได้เวลาจัดการกับของกลางจ้า
ท่านนายห้างมีการท้วงต่อนปลาแดก
"ที่บ้านไม่กินนะแบบนี้"
เชฟว่าบ้านเจ้าบ่กินกะซ่าง บ้านข่อยกิน
มานี่สิสาธิตวิธีการกินให้เบิ่ง ฮ่าๆ
และแล้วท่านนายห้างฯกะลองเบิ่ง
จักแซบบ่แซบ มีโอกาสกะถามเลาเอาเด้อจ้าพี่น้อง
ขอบคุณพื้นที่จากบ้านมหาดอทคอมจ้า
Bookmarks