สืบเนื่องจากวันที่ 3 ก.ค.ที่ผ่านมาพี่น้องทางสายไหมโดยการ
นำของอิพ่อธนิตย์ มายามบ้านน้องเขมค่ะ แล้วเพิ่นกะมีของฝากนำค่ะ "เจ้ ๆ มีแนว
มาฝากอยู่เด้อ" ว่าแล้วเพิ่นกะยกถุงแป้งลงมา 3 ถุง "แม่นแป้งหยังล่ะวัฒ" น้องเขมกะ
ถามแบบสนใจ "คือสิแม่นแป้งข้าวจ้าวเฮ็ดขนมอยู่ดอก" เพิ่นว่า ย่อนว่าถุงแป้ง มีแค่
ชื่อบริษัทที่ผลิตเป็นภาษาอังกฤษแล้วกะวันเดือนที่ที่หมดอายุท่อนั้นค่ะ คนเอามาฝากว่า
แป้งข้าวจ้าวกะ แป้งข้าวจ้าวนำเพิ่นโลด 2 ถุง เป็นแป้งสีขาวละเอียด อีกถุงเป็นแป้งสี
ออกเหลืองอ่อยม่อยหน่อยนึ่ง แล้วมื่อหนึ่งน้องเขมไปยามนาลุงสมร ได้หมากตาลสุก
มา เฒ่าแม่กะจัดการหย่องหมากตาล เอาแป้งของฝากของนางวัฒออกมาถุงหนึ่งเห็น
เป็นสีเหลือง ด้วยความสงสัยหรือย่านมันหมดอายุบุนี่ค่ะ เพิ่นกะจัดการผสมแป้งถุงนั้น
ใส่หมากตาล น้ำตาล กะทิ ฝงฟูเรียบร้อย..... แต่กะน่าแปลกอยู่ว่าแป้งข้าวจ้าวถือมี
กลิ่นไข่หน่อย ๆ นำน้อ..แต่กะบ่สังสัยหยัง ผสมแป้งแล้วกะไปนาเฉย คิดว่ามื่อแลงนี่
ละสิเมือนึ่งขนมหมากตาลให้งาม ๆ สิได้เอาไปวัดมื่อวัน อาสาฬฯ เพิ่นคิดฮุ่ม ๆ ใน
ใจ น้องเขมกะจัดการนั่งเย็บกระทงใบเตยแบบปราณีตสุดชีวิตย่อนว่าแม่จะเฮ็ดขนมไป
วัด ฮอดยามแลงน้องเขมกะจัดการนึ่งขนมเองเลยค่ะ นึ่งกะว่าจะสุกพอแต่เปิดฝาหม้อซึง
ขึ้น อ้าว...เฮ้ย... ขนมตาลคือแปแอดแลดแนวนี่ แถมบ่มีกลิ่นหมากตาลพร้อม เกิดผิด
พลาดทางเทคนิคอีหยังน้อ..นี่
แล้วน้องเขมเลยจัดการชิมเบิ่ง...พรวด..คายออก
เกือบจะบ่ทัน พี่น้องเอ้ย... เค๊ม...เค็ม ค่ะ เค็มแท้เค็มว่า ขนมอีหยังคือเค็มแท้... แถม
มีรสชาติผงชูรส กลิ่นไข่อบอวลอยู่ ฮ่วย..แบบได๋น้อนี่ ... สงสัยเฒ่าแม่เฮ็ดกระปุก
เกลือคว่ำใส่ขนมคัก ๆ
เฒ่าแม่บ่เชื่อ มาชิมเบิ่งเฮ็ดหน้าบ่เชื่อ ว่ามันจะเค็มได้จั่งได๋ใส่เกลือหน่อยเดียวแต่ตอน
คั้นน้ำกะทิท่อนั้น เพิ่นบ่รอช้า จัดการเทแป้งถุงสีขาวที่เหลือลงอีกครึ่งถุง แล้วกะ
น้ำตาลอีก ครึ่งโล นึ่งใหม่เบิ่งดู๋ เพิ่นสั่ง น้องเขมกะนึ่งอีก คือเก่าค่ะ แปแอดแลดอยู่
คือเก่า แถมเค็มคือเก่า....เฒ่าแม่เริ่มเครียด..แต่บ่กล้าโวยวาย ย่านเสียฟอร์มแม่ครัว
ใหญ่
น้องเขมฯเลยตั้งข้อสงสัยว่า "บ่แม่นแป้งที่เขาปรุงรสมาแล้วให้ชุบทอดบ่จัก
แม่ ชุบผักชุบเนื้อ ชุบไก่ทอดแบบบ่ต้องปรุงหั่นแหม๋..มันจั่งมีฮอดกลิ่นไข่ มีฮอดรส
หวานผงชูรส" น้องเขมบอกเพิ่น เฒ่าพ่อกะสนับสนุน "กูมะสิจักมีแต่ภาษาอังกฤษ กิน
บ่ได้กะเท แ- มันทิ่มโลด" เฒ่าแม่เว้าแบบเสียอารมณ์แฮงค่ะ สรุปแล้วขนมตาลครึ่งหม้อ
ที่ผสมแป้งชุบแป้งทอดกะถืกเฒ่าแม่เททิ่มไว้ข้างฮั้วแบบบ่แยแส...
*** เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่ทุกคนควรเรียนรู้ไว้ค่ะ
Bookmarks