อ้ายเอ้ย สายลมพายพัดพริ้ว ทิวไผ่ใบไม้ไหว
เปรียบดั่งใจของนาง คิดนำชายอ้ายคนนั้น
คนที่เคยฝากสัมพันธ์ฮักหมั่น เว้ากันทางแซทผ่าน
ชวน สนุกสนานไปไสน้อ คิดฮอดคนรอบ่ออ้ายคำ
คิดอำหล่ำขำจนไห้ ฟังยามได๋อ้ายเว้าต่อ
มาหยอกน้องให้หัวล้อ ความสุขน้อได้คิดถึง
ยังรำพึงถึงแต่อ้าย คิดนำหลายใจสะเม้น
ยังตื่นเต้นตอนได้พ้อ รอคำเว้าถามข่าวกัน
ใจกะสันอยากเห็นหน้า มองเห็นตาพอได้ส่วง
คนที่อ้ายบอกห่วง ดวงใจนางแฮ่งอยากพ้อ ได้หัวล้อต่อกระบวน
ไปกวน....ไผ๋ต่อแล้วอ้าย พ้อคนใหม่แล้วติพี่
คิดฮอดน้องคนดี คนปรีดีได้พ้ออ้าย ซายคนนี้บ่น้อคุณ
คันมื่อได๋อ้ายบ่วุ้น คิดฮอดอุ่นแน่เด้อชาย
ยังคงหมายอยากทายทัก ได้สำลักหัวแล้วปลื้ม นั้นแหล่ว
Bookmarks