กำลังแสดงผล 1 ถึง 3 จากทั้งหมด 3

หัวข้อ: ท่านที่ยังมีแม่ให้บอกรัก กลอนวันแม่ ปี2554

  1. #1
    ศิลปิน นักเขียน สัญลักษณ์ของ maanoy
    วันที่สมัคร
    Jul 2006
    กระทู้
    2,271

    ท่านที่ยังมีแม่ให้บอกรัก กลอนวันแม่ ปี2554

    สวัสดีทุกๆท่าน ทุกๆชมรม
    ท่านที่ยังมีแม่ให้บอกรัก จงหมั่นบอกรัก หมั่นเอาใจใส่ หมั่นดูแลท่านอย่างใกล้ชิด ตราบที่ท่านยังมีชีวิต และลมหายใจ
    ตั้งมั่นทำสิ่งที่แม่สอนสั่ง สิ่งที่ท่านสอนสั่งล้วนแต่เป็นสิ่งที่ดี เอามาปฎิบัติให้สอดคล้องกับการใช้ชีวิตประจำวันเราได้เสมอๆ
    ใกล้วันแม่แล้ว อดที่จะหวลคิดถึงแม่ไม่ได้ ผมยังจำได้เสมอ คำสุดท้ายที่แม่เปรย สู้ พร้อมรอยยิ้ม เป็นภาพที่ประทับตราตรึงใจจนถึงทุกวันนี้
    พระคุณแม่สูงสุดหาใดเปรียบ
    สิ่งไหนเทียบไม่เท่าแม้นเหมาหา
    เพชรนิลพลอยรวมเงินทองมีราคา
    คงเปรียบค่าแทนพระคุณนั้นไม่พอ
    ได้เกิดมาลืมตาและอ้าปาก
    แม่ลำบากยากยิ่งเกินไหนหนอ
    ทั้งฟูมฟักรักเรายิ่ง แม่ พนอ
    ทั้งเฝ้ารอเราอ้อแอ้ เรียกแม่คำ
    ที่กินดื่มอิ่มท้องบ้างร้องไห้
    เม็ดเลือดใหญ่กลั่นกายแม่ไม่กลัวช้ำ
    ไม่เคยเลยแม่หึงหวงหน่วงกระทำ
    มีแต่ย้ำบอกกินดื่มให่สาใจ
    พระคุณแม่หาไหนหนอมาแทนทด
    แทนหยาดหยดค่าน้ำนมแม่ที่เคยไหล
    แทนคำสอน แทนเลี้ยงดูหาที่ใด
    แทนคุณแม่ค่ายิ่งใหญ่หาไหนปาน
    โดยหมาน้อยเฌอเชลง
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย maanoy; 06-08-2011 at 20:05.

  2. #2
    ศิลปิน นักเขียน สัญลักษณ์ของ maanoy
    วันที่สมัคร
    Jul 2006
    กระทู้
    2,271
    เลือดในอกแม่นั้นกลั่นผสม .....เป็นน้ำนมลูกดื่มกินลิ้นโหยหา
    ตั้งแต่เริ่มวันแรกที่ลืมตา แม่อาสา..คว้าให้ลูกดืมกิน


    แม่จ๋าแม่กระแสเลือดแม่หยดหลั่ง เพื่อประทังชีพลูกกลัวสูญสิ้น
    สบั้นกายมิหน่ายเหนื่อยแม่ชาชิน แม้นชีวินจะสิ้นแรงแม่ยังยอม


    เป็นเหมือนดั่งน้ำทิพย์ชโลมเลี้ยง
    เลือดกายเกลี้ยงร่างแม่ละลายหลอม
    โอบอุ่นร่างพร่างกล่อมเห่ไล่ริ้นตอม
    เฝ้าถนอมทนุสุดสายใจ


    เปรียบแทนคุณดั่งฟ้ามหาสมุทร มิสิ้นสุดแทนค่าก็หาไม่
    หาแทนคุณจนชีวาคราสิ้นไป สุดหาไหนมาแทนค่าหาไม่มี


    โดย หมาน้อยเฌอเชลง
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย maanoy; 06-08-2011 at 18:42.

  3. #3
    ศิลปิน นักเขียน สัญลักษณ์ของ maanoy
    วันที่สมัคร
    Jul 2006
    กระทู้
    2,271
    กลับมาอีกครั้ง หวังว่าคงจำกันได้ครับ เอากลอนเก่าที่แต่งมาแจม

    เลือดหยดสุดท้าย
    กลั่นเม็ดเลือดทั้งร่างทางไหลหยด
    ....จนปรากฏหยดดื่มกินสิ้นกระหาย
    ........คือน้ำนมแม่กลั่นสะบั้นกาย
    ...........สิ่งกันตายให้ลูกได้ดื่มกิน
    ...............เวลาเวียนเปลี่ยนผันที่ละน้อย
    .....................เดิมเกี่ยวก้อยหัดคลานเดิน....เกินถวิล
    ............................แม่ภูมิฟักรักแน่แท้ชีวิน
    ....................................มิจบสิ้นสอนวิชาสารพัน
    ........................................จากเด็กน้อยคอยอ้อนตอนเดียงสา
    ...............................................จากนั้นมาเติบใหญ่...ใคร่สร้างสัน
    ....................................................จากอ้อมอกแม่มาอย่าลืมวัน
    .......................................................จากอ้อมนั้น...คือกอดแม่...แลหวนคืน
    ...........................................................จะจดจำแทนค่าน้ำสายเลือด
    ...............................................................ไม่ให้เหือดแห้งหายตายจะฝืน
    ..................................................................จะส่งใจบอกรักแม่..แท้ยั่งยืน
    ......................................................................แทนนมกลืน..แม่ให้มา ?ค่า
    น้ำนม?.............โดย หมาน้อย...........

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •