................. อย่าให้ถ้าดนหลายเด้อจ้า......................

[น้องแพรจ้า]

ฟังเสียงฝน ปนเสียงฟ้า เข้าฮอดเดือน พฤษภา เห็นเมฆา ล่องไหลเลื่อน
คือจั่งอ้าย ค่อยเคลื่อน หยับความเศร้า เข้านั่งใจ เป็นจั่งได๋ หัวใจนี่ คนมีใจคือไกลห่างแท้น้อ
คนอยู่ไกล้เทียวพะนอ เทียวเฝ้าขอนั่งเว้า อ้ายคนเค้ากะค่อยหาย
ลำบากกายยังพอเว้า แต่ใจเหงาเป็นตาหน่าย ถ้าน้องกลายเป็นอื่นแล้ว ใจสิแป้วแน่บ่นอ
หากเผิ่นขอ พอเป็นได้ น้องขอไกล ไลจากพี่ อายุหลายขึ้นทุกปี สิเต็มที่หล่ะเด้อน้อง คานทองถ้าเฝ้านั่งคอย
คำเว้าจากะมิดจ้อย ความเว้าออย อ้ายบ่หล่ำ อ้ายอย่าว่าน้องใจดำ ถ้าขอจำแต่ฮักอ้าย....เป็นยายเฒ่า คักแน่นอน

[น้องแพรจ้า]

มาแอบ โพสให้อ่าน ซื่อ ๆ เด้อจ๊า เวลาหน่อยหลาย จักสิแวะมาใหม่จ้า อ้ายเผิ่นขอให้เอา ผญา มาปล่อยให้แน่ว่าซั้น มีคนถามหา ว่าอยากอ่านเนาะเขียนแล้ว กะบ่ทันได้เกลาอยู่น้อจ้า ถ้าม่วนบ่ม่วน กะแนะนำแน่เด้อ คุณครู ทั้งหลายกะดายเนาะ

[มั่วหน่าฮ่าน]

เป็นตาฮักปานนี่ คือสิบ่มีคนปล่อยให้ขึ้นคานทอง จนว่าเฒ่าเป็นยายดอกตี้...

[ตะวันนา]

....น้องแพร...มาคือเขียนแทนใจเอื้อยคักแท้น๊อ.....ม่วนหลาย ตื่มแต้มให้นำเด้อน้อง... 8)

[พอกะเทิน]

โอ้ยน้อ  น้องแพรคนงาม      ซางมาพาโลเว่า            ผู้บ่าวเค้าบ่อมายาม
                                   คำคนงามจาเอื้อน            กะไดเฮือนบ่อฮ่อนแห้ง
โอ้ยน้อ                          บ่ออึดบ่าวมาต้อย            ใจสิหลอยปันเป็นอื่น
                                         คิดสิคืนคำเว่า            สัญญาเฮาใต้ฮ่มจาน  ซั่นบ้อ
ถิ่มสาหล่า ถิ่มอ้ายโลด            ถิ่มคนผู้ขี้ฮ่าย            ย้อนจนหลายจังจากบ้าน
                                ฮ้างเฮือนซานป๋าฮ้าง            มารับจ้างแลกค่าดอง    (10 แสน)
                                   จากนางมาสามมื่อ            มีข่าวลือมีคนไหม่
                                        เหตุไฉนคนโก้            พาโลอ้ายบ่อข่าวนาง     หือ..  นี่บ้อสัจจาหญิง

สาวแก้มแดงกะไดเฮือนกะบ่อแห้งคือกันวาติ๊ครับ

[พงศ์น้อย ส กสิน]

โอ้วว สุดยอดครับแต่งเก่งครับ แต่งให้ผมจักกลอนแหน่ครับ อิอิ กลอนลำแหม่ สิเป็นหมอลำ เหอๆๆ

[พอกะเทิน]

แพรพันว่า ค่าพันล้าน แม่นจาต้านหาไผน่อ อ้ายผู้นั่งข้อม้อ นี่น้อหล่าเจ้าบ่สน
หาว่าจนแท้บ้อน้อง เจ้าบ่มองน้องบ่ล่ำ เห็นว่าดำจั่งอ้าย บาดใจแท้ค่าทองคำ
สิเว้านำไผน้องหล้า ลองมาจานำอ้ายแน่ ถ้าแม่นไผบ่แยแส อ้ายขอแบแขนอ้า สิรอถ้าเจ้าผู้เดียว
คันเจ้าเหลียวตาซ้อน คันเจ้าซอนตามาเบิ่ง บ่คิดฮอดคิดเถึง บ่เป็นหยังน้องหล่า สิคอยถ้าเจ้าเปลี่ยนใจ
เป็นจั่งได๋กะตามแล่ว เจ้าบ่แซวกะตามซ่าง ขอเก็บใจฮ่าง ๆ ถ้านางซ้อน บัดเทื่อเห็นแพรเอ๊ย..........


บ่อแม่นฝีมือผมเด้อ อาจารย์ผมแต่งให้เด้อครับ ขอบคุณอาจารย์ที่ชี้แนะเด้อครับ (เพิ่นอนุญาติมาโพสได้ครับ)

[atirat]

คักแท้น้อคำเว้า วาจาหวานเพิ่นต้านเติ่น เทิ่งอ้ายบ่าวพอกะเทิน เทิ่งอ้ายบ่าวโจ้โล้ มาโสเว้าเซ้าคำแลง
บ่าวอุบลโนนหมากแข้ง กะแต่งหวานได้คักแน่ อ้ายทิดคำศรีกะบ่แพ้ วาจาต้านนั่นม้วนหลาย
เหลือใจเด้คนผู้ฮ้าย ใผสิม่ายสายตามอง ใผลองมาจา เว้านำจักคำบ้อ
คิดไปหลายใจท้อแท้ น้องไพรแพรบ่เหลียวล่ำ หรือว่าอ้ายคนดำ คนผู้งามจั่งน้อง จึงมองข้ามปานขี้ควาย
อ้ายคนขาวคือหยวกกล้วย ตัดมาไว้สองมื้อก่อน ได้แต่นำออนซอน ได้แต่ซ้อนตาจ้อง มองข้างอยู่ฝั่งเดียว
ต้นไม้งามเครือหนามเกี้ยว เถาเครือเขียวเทียวทาวใส่ อ้ายนี่พออยากได้มีดขอน้อยคอยถางเครือ....เบิ่งเด้

[บ่าวเต็งคนโก้]

มาส่างใจร้าย ไห่เลาคอยโดนเนาะ พี้มาส่อยเลี้ยงอีน้องพลอย พี้ อิอิอิ (เข่าทาง)

[บ่าวโจ่โล่]

สาดสายตาเหลียวมองฟ้า เทิงเมฆาเมฆไหลฮ่วน ไหลตุ้มกันเป็นมวน แล้วกะฮ้องตึ้ง ๆ คิดถึงหน้าอ้ายบ่น้อ
ใจทางพี่มาคิดฮอกกะด้อ ยามนั่งคิดนอนกะฝัน รวมใจกันแน่เด้อเฮา อ้ายนั่งเหงาบัดมองฟ้า
เป็นคำจา ขอวอนไว้ จากหัวใจ ที่คิดต่อ ลักคิดฮอดอ้ายบ่น้อ ยามเจ้าเหลียวเบิ่งฟ้า คิดพ้อหน้าเจ้าอิหลี
เหมิดหัวใจดวงนี้ บ่มีที่สิบรรยาย ทรมานเหลือหลาย สุดบรรยายเป็นความเว้า
พออยากถามจากเจ้า เป็นจั่งได๋สบายบ่ คิดฮอดแน่บ่น้อ คำที่เว้ากับอ้าย บรรยายไว้ว่าฮักแฮง
ดาวสิ้นแสง อยู่เทิงฟ้า สายนาวา น้ำขาดฮ่อง ใบบ่แบ่งเป็นสอง สิขอจองฮักเจ้า ไปจนเฒ่าแก่ชลา