ลมเย็นเย็นตาเวนค้อย เดินตามฮอยคันแทเก่า
เห็นปูปลาน้ำนาข้าว ปลาไล่หย๊วกย้อนหยอกกัน
ต่างสุขสันต์มันส์เอาฮ้าย อยากสิบายไซมาใส่
ก่อนกี้น้อนาท่งใหญ่ อ้ายมาดักไล่ต้อน เอาปลาข่อนไปส่งเฮือน
นางได้เฉือนใบตองแหล่ว ใส่ปลาซิวแก้วเกลือผักอี่ตู่
ซอยหอมใส่ตะไคร้คู่ หมกหลายผู้คนมากิน
ยังถวิลคิดฮอดอ้าย ชายผู้กายมาฮ่วม
อ้ายที่เคยมาร่วม กินข้าวฮ่วมภาช์
มีผักลวกแจ่วปล้าหล้า ก้อยหอยนา ต้มปลาคอใหญ่
กินรวมญาติของขวัญใจ ชายยังได้ยิ้มใส่นาง
มื่อนี้แสนอ้างว่าง อ้ายไกลห่างไปเมืองกรุง
ย่านเด้.....ย่านอ้ายหลงลืมทุ่ง ลืมกลิ่นควายติดกายน้อง
อ้ายบอกคองคอยอ้าย สัญญาใจสิมาแต่ง
หล่าคำแพงแงงหาอ้าย ซายคนนี้อยู่บ่เซา นั้นแหล่วอ้ายเอ้ย
Bookmarks