กำลังแสดงผล 1 ถึง 2 จากทั้งหมด 2

หัวข้อ: ฮ่ำฮอนสองตายาย

  1. #1
    ศึกษาหาความรู้ สัญลักษณ์ของ ข้าวต้มมัด
    วันที่สมัคร
    Aug 2010
    กระทู้
    986

    ฮ่ำฮอนสองตายาย

    ยามค่ำค้อย แสงแดดอ่อน อัสดง
    ทางเขตท่ง พงษ์ไพร ในป่าดงดอน
    เสียงฮ่ำฮอน สองตายาย ท่าลูกชายมายามบ้าน
    ถิ่นอีสานผ่านก่ำ ลูกคำมิดจี่ลี่
    อยู่ป่าดงพงษ์ภี กาเหว่ามีเสียงฮ่ำฮ้อง ออนซอนให้ห่วงหา


    คิดฮอดเด้ลูกหล่า กลับคืนนาซ่อยพ่อแม่
    ตอนนี้กำลังแย่ พ่อแก่แม่ชรา
    สองตายายปาดน้ำตา คิดถึงลูกหล่า ตอนน้อยอ่อน
    เฝ้าออนซอน ถนอมเลี้ยง เพียงเข้าใหญ่สูง
    หวังให้จูงตอนเฒ่า เป็นไม้เท้าให้พ่อแม่
    ลูกชายแป่ไปกรุงก้วง เลยบ่ห่วงคนอยู่หลัง
    น้ำตาพังอาบสองแก้ม นั่งเหลียวแนม ทางไวไว
    คิดยิ่งบาดหัวใจ ว่ามื่อได๋สิได้พ้อ น้อลูกแก้วกลับต่าวคืน


    สองตายายฝืนลุกขึ้น ยืนมองทางยุหล่ำล่ำ
    คำเอ้ยคำ คันได้ยินเสียง พ่อแม่ฮ้อง กลับหอห้องอ่วยคืน
    ทนฝืนขืนสังขารไว้ ให้ลูกชายได้กราบก่อน
    ก่อนสิขึ้น....จอนฟอน นอนได้เห็นหน้าลูกแก้ว
    สองตายายแหล่ว ก่อนสิตาย ลูกเอ้ย...
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ข้าวต้มมัด; 14-09-2011 at 12:54.

  2. #2
    ศึกษาหาความรู้ สัญลักษณ์ของ ข้าวต้มมัด
    วันที่สมัคร
    Aug 2010
    กระทู้
    986
    ตังแต่เริ่ม เขียนกาพย์กลอน บทสะท้อนหลายความว่า
    แต่...ต้องหลั่งน้ำตา กลั่นวาจา เป็นคำร้อง
    ตามต้องแห่งผญ๋า บทนี้หนาเขียนจากใจ
    รำพันไป ใจได้ส่อง
    ปานดังลมตี้ต้อง หม่องตายายแม่นอีหลี้
    น้ำตาปรี่ไหลอาบแอ้ม แนมเห็นผุเฒ่าเก่า
    นางนี้คนจาเว้า เขียนเข้าบทแม่นยุไกล
    คิดถึงไทยใจฮ่ำฮ้อน ดึกออนซอนมิดจี่ลี่
    วาดกวีแต่งแต้ม แจมเข้าให้อ่านนำ
    เขียนผญ๋คำร้อยกว่าบท น้ำตาตกในแม่นบทนี้ ท่านเอ้ย
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ข้าวต้มมัด; 14-09-2011 at 13:10.

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •