คึดเห็นตั้งแต่น้อย สองคนเฮา เคยได้ขี่
เทิงหลังควายอี่ตู้ ยามเช้า ออกท่งนา
เฮาเคยเจรจาอ้อน นำกัน อยู่นีหนั่น
หยิกแก้มกันหยอกล้อ นางน้อง กะบ่ถือ
ใต้ฮ่มหว้าเล่นเหมิดมื้อ เฮากวาด ขี่ดินทราย
เอามายายเป็นแนวกิน สมมุติกัน เล่นเฮียนน้อย
เปลือกบักหอย เก็บไว้ เอามาเป็น ซ้อนบ่วง
ตักแนวกินใส่ปากป้อน ให้นางน้อง ได้อิ่มหนำ
มื้อนี้คำ แพงอ้าย โตเป็นสาว เติบใหญ่
งามปานอินทร์แต่งไว้ ปานพรหมท่าน แต่งแปลง
คันสิไปแถลงเว้า นำนาง ย้านเพิ่นหน่าย
แนวกายโต มืดหม้อ บ่สมน้อง ผู้ผ่องพรรณ
เห็นชายอื่นข่อยแห่งกลั้น ย้านเขาจีบ นางแพง
กินข้าวแลงฟ้าวลงเฮือน มาจอบนาง ย้านเขาตื้อ
สังบ่คือแต่เป็นน้อย สิไปกุม โคมขี่ พุ้นล่ะน้า
คือสิม่วนคือแต่กี้ ยามมีน้อง อยู่นำ
พั้วเอ้ยพั้วดอกล้ำ อ่ำถ่ำ หอมเย็น
ขอให้นางเล็งเห็น บ่อนเคย ยังน้อย
เฮาเคยลอยหนองน้ำ นำกัน โอบกอด
อ้ายฮอดดมแก้มน้อง เทิงขวาซ้าย ฮักแพง
กระโปงแดงนางเคยเอ้ นั่งเถียงนาเพเพ น้องบ่ตุ้ม บ่ฮี่
อ้ายเคยเอา แส้ไม้หมี่ แหย่ลงไปหม่องหั่น555 โอ้ยเซาถ่อน บ่อยากจา 555ฮิ้วๆๆๆ
Bookmarks