ปฐมบทบ้านนา

[เพ็นนี]

เพ็นนีเดินทางออกจากกรุงเทพ เมื่อคืนวันที่ 1 พ.ย. ทั้งที่จริงต้องเดินทางคืนวันที่ 31 ต.ค.
มีเหตุพลิกผันเงินเดือนสุดท้ายทาง HO แจ้งให้ไปรับเช็ค เนื่องจากงานที่เพ็นนีทำเกี่ยวข้องกับเงินๆ
จึงต้องเคลียเอกสารทุกอย่าง ระหว่างที่นั่งรอรับเช็คมีบริษัทแห่งหนึ่งโทรมาถามว่าเพ็นนีอยู่ไหน
ให้เข้าไปเทส Word,Excel เพ็นนีเลยบอกไปว่าต้องเดินทางกลับต่างจังหวัดเย็นนี้
ขอเป็นวันนี้บ่ายได้ไหมเมื่อปลายสายตกลงเพ็นนีก็เดินทางไปสัมภาษณ์งานทันที แนวโน้มยังไงโปรดติดตามตอนต่อไป

เย็นวันที่ 1 เพ็นนีจึงได้ออกเดินทางจากหมอชิต โดยเส้นทางอ้อมและกลับถึงบ้านเวลา 6 โมงเช้า

กิจกรรมแรกเมื่อกลับถึงบ้าน คือเข้าสวนไปขุดดินเพื่อปลูกไผ่เพ็นนีสั่งซื้อทางไปรษณย์

ฤกษ์ดีวันพุธ วันแห่งการเริ่มต้นสิ่งใหม่ๆเหมาะแก่การเพราะปลูก เพ็นนีปลูุกไผ่ได้ไม่กี่ต้นก็หมดแรงขุดดิน
มือที่แบกปูน ขนอิฐ ขนทรายในหน่วยงานก่อสร้างหลายปีจับจอบไม่ถนัดซะแล้ว
แดด 8 โมงเช้าทำเอาหมดแรงแครกเกอร์ จึงอำลาจากงานสวนเข้าไปเก็บข้าวของในบ้าน
บ้านไม่มีอะไรเลย สร้างมาหลายปีก็ยังไม่เสร็จดีนี่หล่ะหนาชีวิตกรรมกรก่อสร้าง
บ้านคนอื่นสร้างได้บ้านตัวเองสร้างไม่เสร็จสักที

อาหารเช้ามื้อแรกกินที่บ้านน้าสาว มีน้ำพริกปลาร้า,แกงกระทิฟักใส่ปลาย่าง,ปลาเล็กปลาน้อยทอด

สายๆนั่งสำรวจความคิดว่าจะเริ่มต้นยังไงดี ถ้าเกิดว่างานที่สัมภาษณ์ไปเขาไม่รับเพ็นนีจะทำอะไรต่อ
ระหว่างรวบรวมความคิด น้าเขยให้ลองเหลาไม่ปิ้งไก่เป็นการทดสอบอาชีพยามว่าง
มีดคุณโต้ผ่าลงบนลำไม้ไผ่ที่น้าเขยเลื่อยไว้แล้วให้ได้ตามขนาดหนีบไก่แล้วไม่หลุดจากกัน
มือน้อยๆรู้สึกได้ถึงความไม่คุ้นชิน แต่ก็นั่งผ่านั่งเหลาจนบ่ายสวยบ้างไม่สวยบ้างฝึกฝนกันไป

บ่ายๆเพ็นนีเผลองีบไป ตื่นมาอีกทีเกือบค่ำได้เวลาอาหารเย็นพอดี มื่อนี้เมนูปลาตามเคย
ปลาที่น้าเขยไปเอามาจากหลุมไหที่วางไว้ตามคันนา วงข้าวยามเย็นจึงอบอวนไปด้วยความสุข

เมื่อคืนวานเพ็นนีเข้าเน็ตด้วยแอร์การ์ด เพ็นอ่านข้อความของพี่ๆเพื่อนๆในกระทู้ที่แล้ว
แต่เน็ตอ่อนล็อกอินไม่ได้ วันนี้จึงล็อคอินได้แล้วจึงรีบรายงานสถานการณ์
เพ็นนีขอขอบคุณทุกความปรารถนาดีทุกกำลังใจ เพ็นนีจะใช้ชีวิตอย่างมีสติ
และขอขอบคุณพื้นที่แห่งความสุข บ้านมหาดอทคอม ด้วยค่ะ

[สะใภ้อิสาน]

สู้จะ สู้แบบมีสติรอบคอบ
แล้วทุกอย่างจะไปตามทางของมันเองจ้า
พี่ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้จ้า

[พล พระยาแล]

ขณะนี้น้ำท่วม 1 ใน 3 ของกรุงเทพฯ แล้ว และจะท่วมจนครบ 3 ใน 3 ในอีกไม่กี่วัน นี่คือประวัติศาสตร์หน้าใหม่ของประเทศไทยครับ

[หนุ่มน้อย]

ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจเด้อน้องเพ็นนี ติดตามความเคลื่อนไหวอยู่ตลอด
ได้เห็นหลายๆชีวิตที่ต้องประสบกับความยากดีมีจนซึ่งเป็นไปตามบทบาทของชีวิตที่เปรียบได้กับการแสดงในลครโรงใหญ่
บทบาทของชีวิตมีขึ้นมีลงมีเสมอตัว มีทุกข์มีสุขมีเศร้าเคล้าน้ำตา แต่ทุกบทบาทไม่จีรังยั่งยืนมีการเปลี่ยนแปรไปตามกาลเวลา
เพียงแต่ใจเราคิดว่าเวลามันช่างช้าเวลามันช่างเร็วเกินไป แต่ความจริงเวลามันก็เดินไปเรื่อยๆไม่เปลี่ยนเป็นเร็วหรือช้า
ในที่สุดก็มาลงที่ใจของเรา ใจเราคิดว่ามีความสุขก็สุข ใจเราคิดว่ามีความทุกข์มันก็ทุกข์ ถ้าใจเราไม่คิดอะไร มันก็เป็นของมันเช่นนั้น เฉยๆไง
สรุปได้ว่าเพ็นนีต้องมีสติตลอดเวลา ทั้งหลายทั้งปวงมันอยู่ที่ใจเรานี้เอง
ขอเป็นหนึ่งกำลังใจนะเพ็นนีนะ ให้มีความสุขกับสิ่งที่ทำ ให้มีความสมหวังกับสิ่งที่ตั้งเป้าหมายไว้

:l-:l-:l-

[บักขามป้อม]

อีกหนึ่งกำลังใจจากเฮาเด้อเพื่อน
ทุกอย่างต้องมีก้าวแรกเสมอเพิ่นว่า
เฮากะกำลังสิตัดสินใจคือกัน
จากบ้านมาดนล่ะฮอดเวลาโงโค้งต่าวคืน
ไปรวมโตกันอยู่บ้านเกิดเป็นลูกอิสานคืนถิ่นเนาะไทเฮา
สู้ๆเพื่อน :l-

[lungyai1123]

เอ้ากลับฮอดบ้านแล่ว...ดีเหมือนกันน้องกลับมาตั้งหลักที่บ้านนั่นหละมั่นคงแข็งแรงดีเอาใจช่วย

[ริมฝั่งหนองคู]

ครับเห็นใจพี่น้องทุกคนครับ ขอเชิญคุณเพ็นนีมาสัมภาษงานที่บริษัทผมครับ พนักงาน 95% เป็นคนอีสานครับ (เพราะว่าคนน้อย)รายละเอียดของงานเช็คได้ที่ www.sy-thai.com หรือโทร
0-2366-0395-7,081-6156543 สมัย(ริมฝั่งหนองคู)ครับ สู้ต่อไปครับ

[สหายพง]

สู้ๆเพ็นตราบได๋ที่ยังมีลมหายใจ

[ธิดายาเย็น]

เอื้อยผุอยู่ทางนี้กะได้แต่ส่งกำลังใจไปให้เด้อจ้าน้องเพ็นนี..สู้ๆหล่า..:l-

[อาวอ้วนเมืองยศ]

เพ็นนีพักผ่อนจักคราวจ้าจั่งสู้ใหม่ เติมพลังและเติมกำลังใจจากบ้านเฮาก่อน
แต่ว่าอย่าพักดนคืออาวอ้วนเด้อ
ฝากใว้เด้อจ้า
สิ่งนั้น ยังหวังอยู่ ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่
แต่เหนื่อยล้าในหัวใจ ช่างยากไร้เสียทุกอย่าง
จะลืมวันนี้ที่เป็นอยู่อยากกลับบ้านดูเสียบ้าง
บางทีความหวังนั้นคงจะกลับมาดังเคย