ลาบ้าน(อีกครา)

[เพ็นนี]

ตั้งแต่เพ็นนีกลับมาอยู่บ้านเกิด ทุกๆเช้าจะถูกปลุกให้ตื่นด้วยกลิ่นควันไฟที่น้าสาวก่อไฟหุงข้าว
กลิ่นฟุ้งลอยถึงชั้นสองของบ้านไม้ใต้ถุนสูง





น้าเขยจะไปเอาปลาที่หลุมในนาทุกเช้าปลาจึงเป็นเมนูหลัก



อาหารประจำบ้านนอกจากเมนูปลาแล้วยังมีส้มตำ ที่ตำกินเองทุกวันไม่ต้องซื้อหา



ว่างๆมีมะเฟืองหวานให้กินแก้เหงาได้เหมือนกัน





ท่อนไม้ไผ่ที่น้าเขยเลื่อยไว้รอเพ็นนีเหลาไม้ปิ้งไก่ส่งตลาด





ทุกๆเย็นเพ็นนีจะรดน้ำต้นไผ่ที่เพิ่งปลูก ไอดินกรุ่นโสตให้หวลระลึกความสุขเล็กๆ
ต้นไม้ต้องการน้ำและปุ๋ยเร่งความเติบโต หัวใจก็ต้องการความเอื้ออาทรความเข้าอกเข้าใจเช่นกัน