...หัวลมหนาวพัดจ้อย จ้อย ผุสาวอ้ายบาดหลอยหนี ย้อนเผิ่นมีดอกผุอื่น กะเลยบืนนำเขาจ้อย เห็นแต่ฮอยฮักแต่กี้ ขั่วกุดจี่เจ้ามักหลาย เคยไปขัวกับชาย ว่ามักหลายกุดจี่เบ้า พอแต่เขาหยับมาใกล้ น้องปล่อยใจให้เขาฮ่วม สวมฮอยแทนบักอ้ายย้ายใจเจ้าห่างพี่ชาย เคยคู่กายป่านกำปั้น เจ้ายังปันใจให้เผิ่น เสิ่นป่านแมงกะบี้ หนีป๋าอ้ายให้นั่งหงอย แท้น้อ น้องหล่าเอย...