เจ้านกน้อยหัดบินไม่ยั้งคิด
หลงมาติดกับดักปักใจหลง
เพราะในใจเจ้านั้นช่างร้อนรน
จุดประสงค์คงมั่นฉันแน่จริง
อยากบินเองไม่ฟังคำสั่งแม่
ก็ข้าแน่กว่าใครในทุกสิ่ง
นกน้อยจ๋าน่าสงสารเจ้าเสียจริง
ทำทุกสิ่งผิดไปไม่ใคร่ครวญ
ผลสุดท้ายก็บินไปไม่รอด
ความคิดจอดตรงนี้ไม่อาจหวญ
หยิ่งผยองเกินไปไม่ไต่ตรวน
สุดท้ายควรอับอายขายหน้าไป
ไม่หยุดคิดซักหน่อยค่อยบินต่อ
ฟังแม่พ่อสักหน่อยอย่าเฉไฉ
ความคิดเจ้าเลิศแท้ศิวิไล
แต่ในใจอยากอวดเบ่งเก่งกว่าใคร...
"เรื่องที่เขียนไม่จำเป็นต้องเหมือนเรา เรื่องที่เล่าไม่จำเป็นต้องเหมือนใคร"
>ฟ้าเพียงดิน<
Bookmarks