ความเดิมปีที่แล้ว...


"ไว้วันพี่แข่ง ให้น้องไปดูนะคะ"
"ไปวันที่สองล่ะกัน เจอคู่แข่งหนักหน่อย"

สำหรับฉันนั่นคือคำสัญญา ฉันตื่นเต้นที่จะได้ไปดูเธอแข่งกีฬา ฉันเตรียมเสื้อผ้า เตรียมตัวเป็นอย่างดีสำหรับการไปเชียร์เธอ แต่แล้วพออีกสามวันที่เธอจะแข่งขัน เธอกลับบอกว่า ไม่ต้องไปดู ไว้ไปดูแมทช์ที่ใหญ่กว่านี้ เธอตื่นเต้น เธอบอกกับฉันเท่านี้ ฉันคงทำได้แค่บอกว่า "ค่ะ" พูดไม่ออกแล้ว

แต่เธอจะรู้ไหม...น้ำตาฉันไหลทั้งวัน

แต่ไม่ว่าอย่างไร ฉันก็ยังเชียร์เธอเสมอนะ ขอให้เธอชนะการแข่งขันด้วยเทอญ โอมเพี้ยง....





เรื่องใหม่ในปีนี้......


"น้องไปดูพี่แข่งไหมปีนี้"
"อยากไปค่ะ แต่น้องเพิ่งลางานไปอาทิตย์กว่าและงานน้องเยอะค่ะ นายไม่อนุมัติค่ะ"

ปีีที่แล้วฉันไม่ไ่ด้ไปดูเธอแข่งเพราะเธอไม่อนุญาต มาปีนี้เธออนุญาตแต่ฉันไปไม่ไ่ด้ แต่เมื่อเธอเดินทางไปแข่งขัน เราก็โทรคุยกันบ่อยๆคอยเติมกำลังใจให้เสมอ แต่โชคร้ายเหลือเกินก่อนแข่งสองวัน เธอหกล้มทำให้แขนบาดเจ็บทำใำำห้มีผลต่อการแข่งขัน ฉันรู้ว่าเธอเสียใจเพราะัตั้งใจและตั้งเป้าไว้สูง แต่ฉันก็เสียใจไม่น้อยกว่าเธอที่ไม่อาจไปอยู่ดูแลเธอในช่วงเวลาสำคัญอย่างนี้ ตอนนี้เธอคงกำลังแข่งขันอยู่ ฉันเพียงฝากกำลังใจให้และภาวนาขอให้เธอไม่บาดเจ็บไปกว่านี้ ไม่ชนะไม่เป็นไร ถ้าไม่ไหวขอให้เธอพัก อย่าได้แข่งต่อเลย เพี้ยง

:l-:l-