ถูกส่งตัวมาอบรม ที่ กทม. ตามประสาคน ตจว.
ขับรถวนหา โรงแรมที่อบรม วกไปวนมา เข้าไปอยู่
ในย่านเศรษฐกิจ ไปไหนไม่ถูกเลย ขับรถผิดช่อง
ผิดเลนแสนลำบาก ...ไปเจอะ จราจร ท่านจะ
เขียนใบเสร็จ(ใบสั่ง) ก็เลยบอกท่านว่า ผมหลง
ทาง ผมคนต่างจังหวัด ท่านต้องใช้มาตราการจากเบา
ไปหาหนัก ท่านต้องแนะนำผม ไม่ใช่เอะอะจะเขียนใบ
สั่ง ...สุดท้ายก็ถึงที่อบรมโดยทุลักทุเล...



มาถึงถิ่นที่แดนใดน้องแก้ว
ไม่แคล้วทิ้งห่างความคิดถึง
ใจอาวรณ์ทั้งห่วงความคะนึง
คงรำพึงห่วงหาแต่น้องนาง

ถึงทางไกลตั้งหลายโยชน์
หาได้หมดที่คะนึงถึงไกลห่าง
ยังจดจ่อคอยรอแต่คำนาง
ไม่อาจอ้างทางไกลแล้วใจลืม...