ดุจดั่งอสุนีบาต ฟาดเปรี้ยงเผดียงอก
พอปานนกไร้รังนอน ตกจากคอนเคยนอนซ้น
พอปานชลธาร์แห้ง เหือดแหล่งวารินไหล
หนทางไกลไร้มรรคา ทุกทิศาบ่มีแจ้ง
พอปานแสงเทียนจ้า วะแววตามาลาลับ
มืดมิดดับมอดเมี้ยน เตียนโล่งสิ่งสกาว
เมื่อดวงดาวที่พราวฟ้า ม่านเมฆามาบังเบียด
หรือฟ้าเคียดพิโรธแกล้ง จั่งแปลงให้ทุกข์ระทม
หรือว่าปมกรรมปางกี้ นำวิถีจี้ตามจอด
จั่งมาฮอดบุพพชาติ มื้อมัจจุราชเพิ่นพลัดพา
เจ้าเวรมาฮ้องเฮียกเอิ้น หรือบังเอิญกรรมได๋จ่อง
จั่งให้ฮ้องฮ่ำไห้ อาลัยแม่ผู้ลับหาย
ก้มลงกราบครั้งสุดท้าย ปานสายใจสิขาดแหล่ง
เพลงธรณีกรรแสง ปานเข็มแทงใจลูกแท้ ยามแหนแห่ส่งสการ
ขอเชิญแม่ธรณีท่าน ดลบันดาลกุศลส่ง
ฝากแม่หงส์ให้ลูกด้วย ให้หนุนช่วยเพิ่นทุกทาง
กราบวาทวางไปทางฟ้า วอนเทวาผู้มีฤทธิ์
สิ่งศักดิ์สิทธิ์สถิตย์แท่น สกลกว้างทุกสถาน
ลูกขอวอนเทพไท้ท่าน ได้โปรดปรานวิญญาณแม่
ให้ผายแผ่โผดค้ำ นำท่านขึ้นสู่สรวงฯ...แน่เด้อ สาธุ...

ธุจ้าธุจ้าธุจ้า