...เป็นแม่ยายเขายากลำบากนัก ต้องรู้จักเย็นร้อนค่อยผ่อนผัน
ถึงแม่เมียถ้าดีแม้นมีธรรม์ ก็หมายมั่นกราบกรานเหมือนมารดร
อย่าจาบจ้วงหวงแหนแทนลูกสาว ใช่เรื่องราวของเราช่างเขาหนา
เป็นแม่ยายควรหึงซึ่งพ่อตา อย่าไปคว้าเรืองลูกมาผูกพัน
ทั้งบางคนเหลือร้ายแม่ยายหยาบ ไม่กลัวบาบดั่งยักษ์มักกะสัน
เห็นสามีภรรยาเขาด่ากัน พลอยกัดฟันฉวยพลองจ้องจะตี
ทั้งบางคนแม่ยายหมายประโยชน์ ถึงไม่โกรธยุเยงไม่เกรงขาม
ถ้าผัวเมียโง่เขลาและเบาความ ก็เลยทรามเสื่อมรักชักจะคลาย
หวังจะพาบุตรีไปมีคู่ เอาขาหมูเขากินใหม่ดั่งใจหมาย
ถ้าเมียงามไม่ขืนใว้ใจแม่ยาย คงฉิบหายจริงหนาตำรามี
สัญชาติไพร่ใจจ้องเงินทองเขา เดี๋ยวชักเข้าชักออกหลอกเหมือนผี
ไม่กลัวบาปหยาบช้าชาติกาลี ถึงลูกดีก็ต้องแย่แม่ระยำ
เป็นสตรีจะดีชั่วต้องผัวหนึ่ง ถ้าต้องถึงสองสามไม่งามขำ
มีแต่บ่นหม่นหมองใช่ทองคำ เพราะแม่ทำจนเพลียพลอยเสียคน...
ข้อความบางตอนจาก นิราศหวยเลิก
Bookmarks