..ชีวิตหนี้..

**พลายแก้ว** · 18-04-2012, 11:56

ตกสมัยสุมื้อนี้ การเฮ็ดนากะหันอ่วย
บ่ใช้ควายคือแต่กี้ บ่มีอ้องแอกไถ
บ่ว่าเหนือหรือใต้ พากันใช้แต่ควายเหล็ก
ไปซื้อมาแต่นำเจ๊ก ผ่อนดาวน์กะปานนั้น
ค่าน้ำมันปานโจรปล้น แต่ละคนต่างดิ้นดั่น
เทิ่งค่างวดกะจ้อจั้น ใกล้วันมื้อสิส่งเขา
ใสสิค่ากับข้าว เทิ่งหนี้เก่าคอยทวงถาม
อยากได้รถคันงามๆ กะไปดาวน์เขามาใช้
พอหนี้หลายหัวกะหยุ่ง นุงนังปานฮังไก่
หาเงินมาบ่ทันใช้ อุกใจเอ้ากอดเข่าซึม
หาหม่องยืมหาหม่องกู้ โฉนดที่วางประกัน
ดอกรายเดือนรายวัน สิผันไปกลายเป็นต้น
ผู้ลังคนจนถิ่มบ้าน ภูมิสถานที่เคยอยู่
อดสาบู๋สู้บากบั่น เพื่อวันหน้าได้ผ่องใส
ที่ขานไขแถลงแจ้ง เพื่อแสดงให้เห็นฮ่อม
ตามที่ซอมทุกทั่วบ้าน กะขานเว้าเป็นดั่งเดียว
อย่าห่อเหี่ยวเด้อใจท่าน เป็นคือกันบ่ผิดเภท
เบิ๊ดทั้งเขตประเทศนี้ กะเป็นหนี้คือจั่งเฮา..นั่นแหล่ว..สู้ๆๆ

:l-:l-:l-

**นู๋น้อย** · 18-04-2012, 15:57

เป็นไปตามยุตตามสมัย ควายบักตู้(ราคาบ่ถึงหมื่น)>>รถแต๊กๆ(ราคาหลายหมื่นบาท)>>รถอิส้มน้อย( ราคาหลายแสนบาท)

ยอมเป็นหนี้พะนะ

**หนุ่มหน้าลาว** · 19-04-2012, 18:53

กะซ่างหัวมันเถาะ พลายเอ้ย น้องอย่าจ่ม
การเป็นหนี้ บ่คือเจ็บป่วยไข้ โตฮ้อน วิ่งวิน
คันบ่ซั่น หนี้สิน เพิ่นสิว่า ฤๅน้อง
สินจริงจริง กะแม่นหนี้ เป็นจริงแท้ ดั่งโบราณ
ทำงานไปเรื่อยเรื่อย เพียงโรคาบ่บังเบียด กะเอาดอก
ขออย่าเจ็บป่วยไข้ เรื่องเงินกู้ บ่อสะออน ดอกเด้อน้อง
5555ฮิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆ

**suny** · 08-06-2012, 12:21

นีละน้อชีวิตคน....
เฮ็ดจังได๋บ่เป็นแหล่วแนวว่านำสมัย คั่นเฮ็ดไปคือเดิมกะบ่มีวันพ้น
หนีความจนซุวันมือจังได๋คือสิพ้นผ่าน แม่นเฮ็ดงานการสร้างคือมื้อเก่าหลัง
ซุคนคิดที่ตั้งคือสร้างต่อทำกิน ให้เสมอทัดเทียมซ่ำเขาในบ้าน
เลยพากันไลลาทิ่มควายบักเลแอกคราด เอาควายเหล็กมาเฮ็ดสู้จังสิได้ว่าซอยแฮง
แพงซ่ำได๋กะสิสู้สูงซ่ำได๋กะบ่ว่า ทั้งรถรากะพ่องนั้นจังเข่า(เข้า)สู่สถาน
เอาเฮือนซานไปซ่อยค้ำที่นานำเทิงสวนไฮ่ ควายบักเลพ่องตู้กะคือด้ามดังกัน....พี่น้องเอ่ย