เทศกาลสงกรานต์ปีนี่ ดีใจที่ได้เมือยามบ้าน(สีเกดบ้านเฮา) อยู่พร้อมหน้าพร้อมตาพี่ๆน้องๆพ่อแม่
และวันที่14 เมษาของทุกปีเป็นวันครอบครัว ในที่ประชุมใต้ฮ่มบักขามเถียงกันว่า ระหว่างลาบเป็ดกับต้มปลา จะกินหยัง...
เสียงข้างมาก โหวดให้ ต้มปลา เหตุผล...ขี้ค้านหลกขนเป็ด กับกินดู๋แล้วบ่อยาก
ว่าแล้วนั้น บรรดาจอมยุทธมือฉมัง พร้อมแห คู่ชีพ กะ ลงท่งไปหาปลา ....
ถึงที่หมาย..เริ่มสำรวจพื้นที่...(ได้ข่าวว่ามีบักหอยคันกะบ่ย้านพะนะ)
ผู้นั่งถ่าเทิงฝั่ง ให้กำลังใจ...มีอาหารว่างกินเล่นๆซามได้กินจี่ปลา
ผ่านไป บ่พอสิบนาที มีเสียงฮ้องมาว่า...ไผ๋อยากกินผัดกบ
ตามมาด้วย..ปลาค่อใหย่
น้ำขุ่นเอ้เล่
ได้พอประมาณแล้วกะ ท้องสีหิวๆ บางส่วนกะ ขอจี่กินข้างสระ บางส่วนกะส่งให้แม่ครัวใหย่เผิ่นจักการต้มใส่มดแดง
แจ่วพร้อม(ตำเอง บักพริกฮูดเอาในสวนใกล้ๆนั้นละ เอาหน่วยอ่อนๆจั่งบ่เผ็ดแฮง)
ปลากะลงไฟ พร้อมแล้วคือกัน ฮ่าๆๆ
ผู้กินถ่ากะกิน ผู้ส่อยปลาซิว กะส่อน เลือกได้ พอหมกเอ๊าะเจ๊าะนี่ละ
ยุบ้าน เครื่องปรุงบ่อึก ทั้งหอม บักพริก ปลาแดก หยุ๋มใส่แบบบ่จ่ง...
ยอดบักขามอ่อนเป็นส้มดีนักแล ผักหอมตู่ กำลังป่งใหม่ในสวน งามๆ
ปรุงเสร็จแล้วกะเอาใบตองมาห่อ แบบบ่ต้องพิถีพิถันแฮงพอแต่ว่า ปลาบ่เหี่ยออกมากะพอ แบบบ้านๆๆ
แล้วกะค้างไฟไว้อ่อนๆ
เวลาผ่านไป จนลืมว่าค้างหมกปลาไว้ คาตะไปหากินจี่ปลายุสระ กลับมายามอีกรอบ โอ..พอดีแซบ
แล้วกะพอดี มีคนมาขายไข่มดแดงให้ ถุงละ ซาวบาท กะมิพลาดอีกละเมนูนี่
และแล้วกะเบิ้ดไปอีกมื้อหนึ่ง...ได้กินข้าวนำกันญาติพี่น้อง หนึ่งปีมีเทื่อหนึ่ง เว้าม่วนกันไปตามประสาชาวนาชาวไฮ่
วิถีชีวิตแบบบ้านนอก ตื่นเช้ามาไปนาไปไฮ่ หากินง่ายๆ คือเผิ่นว่า หาเช้ากินแลง...ชีวิตมันกะมีความสุขดี...
แต่คนเฮากะเลือกบ่ได้สุอย่าง ความจำเป็นหรือ ภาระหน้าที่การงานความรับผิดชอบ
หรือแม้แต่ การเสาะแสวงหาความฝันของเจ้าของเอง กะต้องจำเป็นต้องผลัดถิ่นไกลบ้านเกิดเมืองนอน.......
หลายคนโชคดีที่บ่ต้องไกลบ้าน แต่อีกหลายๆคน กะโชคบ่เข้าข้างตกทางหย่างไกล ชีพจรรองเท้าไปเรื่อยๆ
สู้ต่อไป เฮาลูกอิสานพลัดถิ่น....
ลาไปพร้อมกับ..บรรยากาศ ยามแลงเทิงปลายตาล อยู่ดอนนา พ้อกับใหม่เทื่อหน้า...
"สำบายดีมีความสุขกับการใช้ชีวิตแบบฉบับคนพลัดถิ่น .."
Bookmarks