เมื่อปี พ.ศ.2527 ผมเรียนจบมัธยม ผมเข้าไปอยู่กับพี่ชายที่บ้านห้วยหินฝน ปัจจุบันคือ อ.ภักดีชุมพล จ.ชัยภูมิ ถนนหนทางในสมัยนั้นเป็นถนนลูกรังเต็มไปด้วยฝุ่น มีไม้ยางนาขนาดใหญ่เต็มไปหมด แต่ในช่วงนั้นมีการสัมปทานจนเกลี้ยง ไม่รู้ว่าได้คืบก็จะเอาวาหรือเปล่ามิทราบ ทำให้ตอนนี้ต้นยางนาต้นใหญ่หลายหมื่นต้น ไม่มีเหลือสักต้น
ไฟฟ้าน้ำประปาไม่มีเหมือนสมัยนี้ อาศัยแสงไฟจากตะเกียง และแสงนีออนที่ต่อจากแบตเตอรี่ โทรทัศน์ขาว-ดำ ก็ต่อขั้วจากแบตเตอรี่
พี่ชายเป็นเจ้าหน้าที่สาธารณสุขบ้านนาระยะ พี่สะใภ้เป็นผดุงครรภ์ เป็นเพื่อนกันจบไปพร้อมกัน
ช่วงฤดูเก็บเกี่ยวข้าวโพด ตอนกลางคืนจะมีหนังโรงแบบชั่วคราว (หนังอ้อมผ้า) มีมวย มีลำวง บ่อยมาก ๆ เรียกว่าอาทิตย์ละครั้ง เนื่องจากว่าคนส่วนใหญ่จะทำไร่ข้าวโพด ข้าวฟ่างกัน ช่วงฤดูเก็บเกี่ยวเงินสะพัด
พี่ชายจะเป็นหมอสนามมวย ผมก็จะขายลูกโป่งสวรรค์ โดยใช้อลูมิเนียมสับเป็นชิ้นเล็ก ๆ ผสมกับโซดาไฟ ทำเป็นก๊าซเป่าลูกโป่งสวรรค์
เทคนิคการขายคือเวลามีผู้ปกครองพาเด็กมาซื้อ ให้ต่อเชือกลูกโป่งยาว ๆ เพื่อให้ลูกโป่งลอยสูง ๆ เด็กคนอื่นเห็นก็จะอยากได้ อ้อนพ่อแม่เดินมาซื้อ เรียกได้ว่าขายสนุกมือ
แต่อลูมิเนียมหายากมาก ๆ จำพวกหม้ออลูมิเนียม ต่าง ๆ ต้องไปขอซื้อที่ร้านรับซื้อของเก่า แต่ก่อนเดินหาตามใต้ถุนบ้าน หรือเดินหาในสวนหม่อนก็พอได้
พอเสร็จจากขายลูกโป่งสวรรค์ก็เอาตะแกรงพลาสติกใส่ลูกอม บุหรี่ หมากฝรั่ง เดินเร่ขายต่อ ตอนแรกใส่หมวกไอ้โม่งเพราะอาย แต่ร้อนอย่าบอกใครเชียว
พอได้เงินรู้สึกว่าความอายหายไป ก็สนุกดี ได้แบงค์ย่อย และเงินเหรียญเต็มกระเป๋า กลับบ้านก็เอานำออกมานับ สนุกดี ทำอยู่สักระยะ ผมก็กลับออกมาอยู่ที่บ้าน และนำถังลูกโป่งออกมาขายที่บ้าน ไม่ว่าหนังขายยา งานบุญ งานบวช ผมจะเอาถังลูกโป่งพ่วงรถไสน้ำ หรือ รถเข็นน้ำ (รถยู่น้ำ) ปั่นไปขายแทบทุกงาน
เหมือนเดิมครับ พอขายเสร็จก็เอาตะแกรงคล้องคอเดินขายสินค้า ผ่านผู้คนที่ดูหนัง ดูหมอลำ ดูรำวง เพราะคนขี้เกียจลุกจากที่ มีถั่วลิสง เม็ดมะขามคั่ว (ฟ้าสนั่น) แจมด้วย ผู้มุ่งหวังก็จะเป็นหนุ่มสาวที่นั่งเป็นคู่ เพราะคิดว่าเจ้าหนุ่มก็คงกลัวเสียฟอร์ม ต้องควักเงินออกมาซื้อแน่ ๆ ปรากฎว่าได้ผลประมาณ 98 เปอร์เซ็นต์ เลยทีเดียว
ส่วนในสนามมวยไม่ต้องพูดถึง เรียกได้ว่าบุหรี่มวนละ 2 บาท ลูกอมเม็ดละ 1 บาท พวกเซียนทั้งหลายก็ยอมควักกระเป๋าซื้อ เพราะเล่นได้ ถ้าไม่ซื้อก็จะต้องเดินออกมาซื้อข้างนอก ซึ่งมีน้อยคนที่จะเดินออกมาข้างนอก
ถ้าเป็นหนังขายยา ผมก็จะตั้งถังลูกโป่งไว้ที่บ้าน สูบลูกโป่งแล้วก็จะมัดใส่ท้ายรถจักรยานแล้วปั่นไปขาย หมดแล้วก็ปั่นออกมาสูบไปใหม่ เพราะขี้เกียจขนไป
ผมมีความสนุกสนานกับการขาย ระยะหลังพี่สาวและพี่เขยไปร่วมขายด้วย พี่สาวและพี่เขยมีอาชีพตัดเย็บเสื้อผ้าเป็นอาชีพเสริมกับอาชีพการทำนา แต่นาน ๆ จะมีคนมาตัดที เรียกค่าตัดราคาแพงก็กลัวจะไม่มีลูกค้า และบางครั้งช่วงสงกรานต์ก็ลองขายน้ำแข็งไสอยู่หน้าบ้าน นาน ๆ จะขายได้สักถ้วย ไม่เวิร์ค
ผมพยายามคิดที่จะหาอาชีพอะไรให้พี่สาวทำดี หลังจากเสร็จฤดูกาลทำนา...
Bookmarks