กาเจ็ดสบ...กลียุคจริงหรือ(ตอนสอง)

[หนุ่มหน้าลาว]

***อาวบุญมาอยู่บ้าน สานคุ อยู่เทิงซาน
เอินมาถาม สิไปไส อ้ายทิดยาว คือทรงฟ้าว
ยาวกะแว เข้าไปใกล้ ดีใจเด้ ได้พ้อ น้องเขยหมั่น
บ่เคยนอนเกียจคร้าน งานสร้าง อั่งมือ
อาว....มื้อนี้ลุงกะฟ้าว สิไปส่อง เบิ่งทางหนอง พุ้นล่ะ
ห่าได้ปลามาใส่แลง คั่วแกง หุงต้ม
หว่านแหงมพอได้ ปลาเข็งมา ต้มป่น ซั่นดอก
คันแม่นหมานสิเอิ้น อาวเจ้า ไปฮ่วมแลง ยุดอก
อาวเอ้ย...แต่ว่าแคลงใจฮ้าย นางบุญสี ไปต้านกล่าว
บอกชาวเมืองแตกตื้มตื้ม ว่ากาที่ เจ้าพบเห็น
มันหากเป็นสัตว์เซื้อ เดียรัจฉาน แนวประหลาด ว่าฤๅ
มีเจ็ดสบนับได้ เจ้าเห็นฮู้ แม่นจริง บ่น้อ
อาวบุญมานั่งนิ่ง อึ้งอยู่ เพียงอึดใจ
ฮ่วยลุง...มาซ่างเป็นไปหลาย หน่ายเด้ ซ่างหาเว้า ฮะนี่
เซาเซาเซาเมืองบ้าน เขาสิพาล ผางหน่าย ลุงเอ้ย
หน่ายบุญสีแท้บาดนี่ ซ่างไปเว้า เรื่องบ่จริง
ซ่างเป็นญิงใบหูน้อย ฟังเผิน ปากหม่อ แท้น้อ
นี่ล่ะน้อเพิ่นว่า “ฟังไม่ได้ศัพท์ จับไปกระเดียด” พะนะ
โอ้ยเด้น้อ ข่อยนี่อุกอั่งเอ้า นำเจ้า อี่แม่สีแท้ บาดนี่
ลุงยาวเอ้ย ในเรื่องนี้ น้องสิบอก ตามความจริง
น้องว่า “กาเซ็ดสบ อยู่เทิงปลายไม้”
ไผสิไปหาเว้า แนวแผลงแผลง คนสิหน่าย เอาแหล้ว
แนวเป็นไปบ่ได้ สิหาญเว้า ได้จั่งได๋
ฟังเอาเด้อพวกไท้ ทุกท่าน อัญญา
เหตุผลได๋น้อกา สิเกิดมี เจ็ดสบได้
ไผผุมีปัญญากล้า ลองพิจารณา คำเว้า ให้ถ่วนถี่
เพียงข่าวลือส่ำนี้ กระเทือนบ้าน ย้อนอีหยัง พี่น้องเอ้ย
555ฮิ้ว ๆๆๆๆ