พักผ่อนตามอัธยาศัย

[สาวบ้านแต้]

เมื่อวันหยุดพืชมงคลที่ผ่านมา ก็เป็นวันหยุดน้องอิ๊ทนำ มาพักผ่อนที่แก้งคร้อ
ฝนตกรับวันแรกนาขวัญพอดี ต้นไม้ ต้นไหล่ กะเขียวออกดอกโป่งยอดแข่งกัน
มาบ้านคราได้สุขใจทุกครา เห็นธรรมชาติ เห็นรอยยิ้มพ่อกับแม่
ได้มาทำกับข้าว ได้มานั่งกินข้าวนำเลา
นานหลายปี ที่ต้องไปทำงาน สมัยเด็กน้อยนักเรียน
แม่บ่ยอมให้อิ๊ทไปพักกับญาติ ที่อยู่ตลาด(เมืองชัยภูมิ)
อิ๊ทกะบ่เคยห่างพ่อกับแม่ ตอนนี้พ่อกับแม่เลาบ่ปลุกอิ๊ทยามเซ้า
คือตะเป็นนักเรียน "ตื่นถะแม้มันสินอนกินบ้านกินเมืองบ้อ" นี่เวลาตีห้าครึ่ง
"บ่ทันรถนักเรียนเด้" "ตะเว็นแหย่ก้นแล้วสิทันอยู่ทันกินหรื้อ"
เป็นเสียงที่แม่เอินมาตะในครัว
บัดนี้ท่านบ่เคยเอิ้นเลย คันตื่นตะเซ้า กะถามว่า คือตื่นมาหยัง
ท่านคือสิเหลือโต๋นลูก เฮ็ดงานเหมื่อยๆ กะอยากให้พักผ่อนเต็มที่
กะย้อนความฮักของผุเป็นแม่ ตอนเป็นนักเรียนกะย่าน
เป็นคนบ่ดี ย่านตะเป็นคนขี่ค้าน ย่านตะบ่ได้ดิบได้ดีนำบ้านนำเมียงเพิ่น

บัดนี้ กะสิพาท่องเที่ยวใน อณาบริเวณบ้านน้อยๆในดงไพร
ตอนนี้ได้ยินเสียงนกร้อง ก้องไพร สลับกับเสียงเขียดจะนาน้อย
ต้นไม้พ่อปลูกไว้กะงามหลาย


ต้นหางนกยูงอยู่ได๋กะออกดอกเต็มต้น งามหลายจ้า
ต้นนี้อยู่ริมถนน


ต้นผักขะหรือผักชะอม ข้างรั้ว มีอยู่ 4-5 ต้น แค่นี้กะเหลือกินได้ขายพ้อม


ต้นชมพู่ ได้กินแน่ แบ่งนก แบ่งกระรอก กระแตนำ อยู่แบบพึ่งพาจ้า


กระชายดำวะซั้น คันบ่แม่นเพิ่นหลงหม่อง


อิลอก หลังบ้าน แม่บอกว่าแกงใส่กากหมูไปเมื่อวานนี้ 5555


ยอดผักอิฮูม เป็นตาแกงใส่ปลาย่างแท้


บันทึกภาพขณะเก็บผักริมรั้ว พวกนี้จิ้มแจ่วปลาทูจ้า


กินข้าวนำกั๋นจ้า เพราะว่าแม่สิพาไปบ้านยายที่ชัยภูมิ