ขอแต่งแต้ม กลอนแต่งให้มารดา
คนถืออุทรธารา พาครรภ์กุมารท้อง
จองจื่อจำจนเดือนเก้า กินข้าวบ่ได้จ่าย
สายโลหิตเที่ยงแท้ ภาช์แลงเช้ากินแบ่งปัน
ให้สุภาพันธ์น้องหล่า แขนขาได้เติบใหญ่
ย้อนโพธิ์ชัยห่มนี้ มีแม่ผู้สั่งสอน
ป้อนข้าวน้ำ ตามวัยให้ศึกษา
ทั้งมารยาทและกิริยา อันวาจาให้งามพร้อม
จอมแก่นเจ้า เท่าโลกาพระคุณแม่
พสุธาและพืนน้้ำ สุดขอบฟ้าและมหานธี
สดุดีพระคุณแม่ แต้มกลอนแต่งเป็นมาลัย
ขอมอบให้แม่จากใจ รับพรชัยเจริญยิ่ง
หญิงผู้ให้แสงแก้ว เทียนทองนำส่อง
ลูกขอจองสองเท้า กราบก้มและบูชา
มือแม่หนาขาก็ทื่อ ตีนแตกย้อนงานหนัก
พักเถิดแม่สักวัน ลูกขอขันอาสาเลี้ยง
บ่อาจเที่ยมแม่ได้ ขอชดใช้ตามเป็นอยู่
ผู้อุ้มชูคอยซ้วน จวนตัวนั้นเรื่องกรรม
คำได๋ลูกเคยพร่ำ กรรมบาปอโหสิ
อย่าให้มีภัยพาล สุขสำราญเจริญยิ่ง
ถึงแม่จิอยู่นิ่ง ของให้ได้เงินพัน
ถึงยามนอนหลับฝันขอให้ แม่ได้เงินเหมื่น
ตื่นขึ้นมาให้ได้เงินแสน ไปจังหันส์ให้ได้แก้วมณีโชติ
โทษฮ้ายอย่ามาพาล มารฮ้ายอย่ามาผ่า
ขอให้แม่สวยของผุข้า จงอายุหมั่นขวัญยืน เด้อสาธุ
***ขอบคุณที่ให้เกิด:l-
อ้างข้อความนี้
Bookmarks