แหม่นเจ็บหยังคักแท้น้อหล่า เห็นน้ำตาเจ้าโห่งหน่วย
หน้าสวยใสหมองหม่นเศร้า ทุกค่ำเซ้าเจ้าระทม
ตกขี้ตมคารมล่อ คนสอพลอลวงล่อแล้วเปิดหน่าย
หรือว่าฮักเขาหลาย สายสัมพันธ์ที่ก่อเกี้ยว
บ่อเหนียวแน่น แฟนน้องจั่งห่างไกล
ห่วงเจ้าหลาย อยากหาทางส่อยแก้ แต่ยอมแพ้ทุกๆ ทาง
ระหว่างนางกับอ้าย ฟ้ากับดินยังบ่อถ่อ
ต่อให้ตายเกิดใหม่แล้ว คงบ่อแคล้วได้แค่มอง
เปรียบคือทองกับตะกั่วเก้ เถียงนาเซ-ปราสาทใหญ่
คือกะบองขี้ไต้ กับไฟฟ้านั้นห่างกัน
อยู่สวรรค์ชั้นฟ้า อัปสราฐานะน้องสูงสง่า
ประสาผ้าขี้ริ้วจั่งบักอ้าย บ่อหาญกล้าเช็ดน้ำตา
Bookmarks