ความหลังเก่าๆที่(ยัง)ฝังใจมาจนทุกวันนี้

[หนุ่มนานครพนม]

เอาใว้เปนที่ระลึกเด้ออ้าย อย่างน้อยกะสิได่ฮู้ว่าเขากะเคยฮักเฮาอยู่ สำนี้คับซึงแทนหลาย

[คนตระการ...]

8 ปี แห่งความหลัง.....ทั้งรัก ทั้งชัง มีหวาน และขมขื่น..

ฮอดตอนนี้ คือสิเป็นปกติละเนาะครับ จนว่าไปแต่งงานเป็นเขยตระการแล้ว
สู้ๆเด้อชีวิต..อย่าไห่มีภาคสองเด้อ 555

[ตรี ศรีเมืองใหม่]

แบบนี้เจ้าต้องร้องเพลง"ถามข่าวผู้สาวเก่า" ของวิเชียร ซําเหมา ท่อนกลาง ร้องว่า "หากแม่นเจ้าแต่งงานปานนี้คือสิมานท้องไหย่ ฝากแหน่เด้อฝากให้ใส่ชื่อลูกว่าบัก....อิอิ ///รักครั้งแรกของทุกคนยากจะลืมเลือน เก็บแหวนใว้เป็นความทรงจําที่ดีต่อกัน แต่ ปัจจุบันเจ้าก็สามารถโทรศัพท์ไปเล่นนําเขาได้ครับเพราะต่างคนต่างก็มีครอบครัวแล้ว ตัวไหนที่ข้องใจหรือไม่กล้าถามเขาตอนนี้ก็ถามได้แล้วละ อิอิ(แบบว่าเก็บตก) ข้อสําคัญขอแต่เจ้าอย่าไปลักนํ้ามันหมูเขาก็พอ ฮ่าๆๆๆ เอิ้กกก:l-:l-:l-

[สาวบ้านแต้]

"แค่คุณลืมอดีตได้ก็เท่ากับว่าอนาคตได้เริ่มขึ้นแล้ว" คำคมจากซีรี่เกาหลี กะเพราะว่าติดซีรี่เกาหลีเบิ่งได้เบิดมื่อ เขาเถีงกันย้อนลิขสิทธิ์บอลยูโร ทางนี่บ่สนใจ
ข้อความข้างบนยังไม่สำคัญซักเท่าไหร่


สำคัญที่ว่า พระพุทธเจ้าสอนให้เรามองโลกตามความเป็นจริง มองสิ่งที่เป็นปัจจุบัน อยุ่กับปัจจุบันขณะ ทำให้ดีที่สุด เพื่อว่าถ้าเราทำวันนี้ให้ดีที่สุด อนาคตก็เป็นผลจากที่เราทำวันนี้ ใช้อดีตเป็นแนวทางในการทำปัจจุบันค่ะ
สำหรับ "แหวนแทนใจ" จะเก็บหรือจะคืนหรือจะทิ้ง อันนี้ก็แล้วแต่เจ้าของเรื่อง
บ่ขอคอมเม้นท์จ้า

[เปี๊ยกครับ]

เก็บเอาไว้ครับอย่างน้อยยังมีความรู้สึกดีๆ ต่อกันถือเสียว่าเราบ่แม่นเนื้อคู่กัน.......

[teerapat]

อ่านแล้วกะเศร้านำเนาะ ของแบบนี้มันกลืนบ่เข้า มันคลายบ่ออกเนาะแนวใจมันคิดนำเพิ่น....
บ่เป็นหยังเริ่มต้นซีวิตใหม่ อย่าให้มีภาค 2 แบบอ้ายคนตระการเพิ่นเว้ากะพอ...

[สุดสยาม คนริมโขง]

แหวนเก็บไว้โดนกะบ่ดีเด้อคับ ขะเจ้าบ่คิดฮอดเฮาดอก

แต่ว่าแหวนนั้น มันสิล่อให้เฮา...

คิดนำเมียเพิ่น....

[lungyai1123]

เอ้ากะว่ากันไปบุปเพสิอาละวาดทางได่กะบ่ฮู้เนาะแต่ที่แน่
บ้านเพหนิอยุ่ระยองเด้อไปเที่ยวกัน

[เขย ตระการ]

ขอขอบคุณพี่น้องบ้านมหาทุกคนเด้อครับ ที่ให้คำชี้แนะครับ
(ณัฐ ภูไท,ร้อยหมื่นพันไมล์ไกลบ้าน,pui.lab,ครูจุ่น,บ่าวกบินทร์,หนุ่มนานครพนม,คนตระการ,ตรี ศรีเมืองใหม่,สาวบ้านแต้,เปี๊ยกครับ,teerapat,สุดสยาม คนริมโขง,lungyai1123)

สรุปกะคือจะเก็บไว้กะดี จะทิ้งลงแม่นํ้าบางปะกงกะดี มันมีเหตุผลคนละอย่างเนาะครับ
มันฮักพี่เสียดายน้อง อันดับแรก กะสิขอเก็บไว้(ในเกะรถ)คือเก่า แต่ถ้ามีโอกาสพ้อพบเขาอีก
ผมกะสิคืนให้เขาทันทีน้อครับ (จะได้บ่คิดฮอดความหลังแบบชํ้าๆอีก)

update status, ทุกมื้อนี้กะไปเป็นเขยทางอุบล(ตระการพืชผล)แล้วล่ะครับ ชีวิตกะมีความสุขดีอยู่ แต่วาบ้างครั้ง บางเวลาเหยียวมาเห็นแหวนอยู่นิ้วมือผู้อื่น มันกะยังคิดอยู่น้อครับ จักสิเฮ็ดจังได๋ กะเลยกลายมาเป็น diary เรื่องนี้ละครับ

ฝากถึงอ้ายคนตระการและอ้าย ตรี ศรีเมืองใหม่เด้อครับ -->ภาค2และโจรขโมยนํ้ามันหมูบ่มีดอกครับ เพราะวาตอนนี้ตกถังข้าวสารทางตระการแล้วล่ะครับ (555)

[ตรี ศรีเมืองใหม่]

555+ตกถังข้าวสารทางตระการฯแล้วติ แถวบ้านดอนหมู อ้ายก็เลาะมาหลายเทื่อแล้ว ถ้าจังหวะได้ไปยามบ้านพร้อมกันคงสิได้ตําจอก รวมบ่าวเอ๋นํา เน๊าะ