เมื่อเห็นน้ำตาอ้ายไหล..
น้องคอยปลอบใจอ้ายด้วยความฮัก
แอบเป็นห่วงและแอบฮัก
ก่อนที่เขาจะมาคบอ้ายตั้งนาน
จนฮักจากตัวเขา
ทำให้อ้ายเศร้าหัวใจร้าวราน
อ้ายยังมีน้องเคียงข้าง..
ที่ยังคอยปลอบตอนอ้ายเสียน้ำตา
ทุ่มเทรักให้อ้ายทุกอย่าง
เพื่อหาหนทางให้เจ็บอ้ายหาย
อ้ายยังบอกกับน้องว่าหัวใจ
ของโตอ้ายสิฮักน้องแล้วละ
พออ้ายได้ข่าวจากเขา
ก็นั่งหน้าเศร้าและขอเวลา
จากสิ่งที่อ้ายทำมา
ฟังไว้อ้ายจ้าน้องสิเว้าให้ฟัง......
น้องบ่แมนเขาถึงฮักไปกะได้ส่ำนี้
เป็นแค่คนที่คอยหวังดี
แต่ไม่มีสิทธิ์ได้ชื่อว่าแฟน
ความฮักจากใจของเขา
โตน้องบ่อาจจะไปทดแทน
แม้ว่าน้องเคยใช้อ้อมแขน
ปลอบใจอ้ายหลายครั้งผ่านมา...
สิรอให้ฟ้าดินสลาย
สันบ่โตอายสิได้ลืมเขา
ความฮักความโศกความเหงา
ที่โตอ้ายได้เจอพอควร
ยามใดใจอ้ายเรรวน
เผลอลืมเขากอดของน้องก็พอคู่ควร
แต่ตอนที่สายลมพัดหวล
หัวใจของอ้ายกะคิดฮอดเขาคือเก่า....