อายแท้น้อบ่อยากเว้า ย่อนว่าเฮามันต้อยตำ
เลยต้องพบแต่ความช้ำ แนวสิฟื้นหากบ่มี
เรื่องมันเป็นน้อแบบนี้ ฟังดีดีเด้อ!สิบอกกล่าว
ย้อนความฮักเลยปวดร้าว แต่คราวนั้นหากบ่ลืม
ไปแอบมักเทิ่งแอบปลื้ม แต่ลืมโต๋วาต้อยต่ำ
เฮา"ชาวสวน"ทั้งจนซ้ำ เพิ่นเลยกั้นกีดกลาง
มีชีวิตน้อฮ่าง ฮ่าง แต่นวลนางนั่นสูงส่ง
เพิ่น"ลูกครู"งามปานหงส์ คือสิลงมาเหยียบหญ้า อยู่เทิ่งฟ้าแมนสำบาย