อ้อยต้อยต่อนผญา (บั้นเจ้าอย่า)

[บ่าวหัวเขียง]

เจ้าอย่าเก็บดอกว่าน บ้านเพิ่นมาบาน
ให้เจ้าหงอยซานเก็บ ดอกกระเจียวกลางบ้าน เดอนางเด้อ

เจ้าอย่าปล่อยข่อยไว้ กลางไฮ่เป็นหมู่กา
เจ้าอย่าป๋าข่อยไว้ กลางนาเป็นหมู่ไก่
เจ้าอย่าปลงข่อยไว้ ลัยถิ่ม ให้เปลี่ยวพลอย

เจ้าอย่าเว้าจั่งซั่น มันผิดฮีตคลองธรรม
คลองโบราณเพิ่นสอนไว้ บ่าวสาวนี้ กูมึงอย่าสิว่า
แม่นสิซังท่อฟ้า ความฮ้ายอย่าสิจา

[หนุ่มน้อย]

เจ้าอย่าคองคอยท่า ผีตายบ่อกลับเกิด มาแล้ว
ให้เจ้าหาใหม่ซ้อน ซอนไว้จั่งกาบปลี นั่นถ้อน


เจ้าอย่าไลลืมถิ้ม หมากนาวสีหวานเว่อ
บาดห่าเฮ็ดลาบก้อย ยังสิโอ้อ่าวหมากนาว