อยากให้เบิ่ง..ผุได๋เคยเห็นบอกแหน่ครับ เพิ่นเอิ้นว่าหยัง

[หนุ่มหน้าลาว]

เป็นคล้ายลูกแก้ว ผิวจับเบิ่งนุ่มมือ บ่แข็งเป๊กคือผิวลูกแก้วทั่วไปครับ
มีคนมาขอบูชาในราคา x5,000.00 บาทครับ ตะว่าบ่ให้ครับ
ได้มาแบบน่าอัศจรรย์ครับ (เป็นตางึด)
หมายเหตุ:อยู่บ้านเฒ่ายาวครับ

[พ่อบักเสก]

คึบ่เห็นอิหยั่งเลยคับ................

[สาวเมืองยศ]

รูปทรงคล้ายๆไข่เยี่ยวม้าเนาะจ้า(รึจังได๋)

[ภูเบตร์]

ได้มาแนวได๋ละครับ ที่ว่าน่าอัศจรรย์เป็นตางึดนั้นครับ

[kr303]

บ่อเคยเห็นคือกันครับ เคยเห็นแต่ไข่พญานาค แต่แข็งเหมือนหิน คล้ายๆกัน

[บ่าวจีดส์]

แมนหยังนออออ ก้อบ่เคยพ้อคือกันครับ เล่าประวัติความเป็นมาให้ฟังแนครับ เผื่อซิพอเดาได้

[เซียงสีผีเป้า]

ไข่ซิลิโคน ถ้าคนซื้อยังอยากซื้ออยู่ให้ฟ้าวขายโลดครับ สามหน่วย หมื่นห้า สิไปหาใส

คันอยากได้อีก บอกผมเด้อสิส่งไปให้

บ่ต้องไปกราบไปไหว้ ให้ฟ้าวขายก่อนผู้ซื้อสิฮู้ความจริง ถึงตอนนั้นขายบ่ออกเด้ครับ

[หนุ่มหน้าลาว]

ราคาบ่ได้อยู่ หมื่นห้าครับ เกือบถึงเลขหกหลักแล้วครับ เรื่องความเป็นมาที่ได้มาบูชา บ่ได้ต่อจากมือผุได๋ในโลกเลยครับ ผมจั่งบอกว่าเป็นตางึดครับ
ผมขอเก็บรายละเอียดที่มาที่ไปก่อน และขออนุญาตเจ้าของผู้ครอบครองก่อนว่าสิอนุญาตให้เว้าได้บ่
เรื่องแบบนี้ผมกะบ่กล้าลบหลู่ครับ

[หนุ่มหน้าลาว]

...เฒ่ายาวมีอ้ายยุคนหนึ่ง เป็นคนซื่อ ๆ บ้านนอก ๆ เรียนหนังสือบ่เก่ง แต่ว่าท่องคาถาอาคมแม่น จำได้อย่างรวดเร็ว ตอนอายุได้ 31 ปีได้แต่งงาน มีครอบครัว แล้วมีลูกสาว ลูกชาย ตอนนี้โตแล้ว ตอนที่ลูกกำลังเรียนหนังสือพี่ชายคนนี้ กะพยายามหาเงินส่งเสียลูกทั้งสอง โดยนอกจากเฮ็ดไฮ่นา กะหาเวียกอื่นเป็นรายได้เสริมเช่น เฮ็ดไม่มือเสือ ไม้กวาดทางมะพร้าว ขาย โดยเดินทางรอนแรมไปทุกจังหวัดทั่วประเทศไทย ตอนนี้อายุหลายขึ้น กะเลยหยุดบ่ค่อยเดินทาง พร้อมกับลูกทั้งสองกะเรียนจบแล้ว
...ย้อนกลับไป ประมาณสามสิบปีที่แล้ว ชายคนนี้ออกไปนา นำเอาหน่อกล้วยไปปลูก ที่ริมฝั่งหนองน้ำในนาของตนเอง ปีนั้นน้ำหลากท่วมไฮ่นาจนมิดเหลือแต่คันคูหนอง หม่องสิไปปลูกกล้วยนั่นล่ะ เพิ่นเอาหน่อกล้วยใส่เรือพายตัดกระแสน้ำข้ามไปยังคูหนองหม่องที่สิปลูก จากนั่นเพิ่นกะจัดการขุดดินเพื่อเอาหน่อกล้วยลง ปากกะจ่มเว้าไปตามประสาคนทุกข์ยากปากหมอง ว่า “โอ้ยเจ้าที่เจ้าฐานเอ้ย ผุข้ามาเฮ็ดมาสร้างอยู่นี่กะหลายปีแล้วกะยังทุกข์ยังยากคือเก่ายุน้อ คือบ่มาให้โชค ให้ลาภ พอได้เงินได้ทองมาเลี้ยงครอบครัวแหน่น้อ หรือบ่ซั่นกะคือบ่เอาของดีมาให้แหน่เป็นหยัง” พะนะเพิ่นเว้าน่ะ
...ตกตอนแลงมื้อนั้น หลังจากกินแลงแล้ว กะเข้าบ่อนนอน (ลืมบอกว่าพี่ชายคนนี้ ก่อนนอนทุกมื้อสิ่งที่ทำเป็นกิจนิสัย กะคือสวดมนต์ก่อนนอนทุกมื้อบ่เคยขาด มื้อได๋เป็นวันพระเพิ่นสิท่องคาถาที่เพิ่นร่ำเรียนมาทุกครั้งไป) เพิ่นกะเลยฝันไปว่า มีชายคนหนึ่งรูปร่างสูงใหญ่ ผิวดำ แต่งตัวนุ่งผ้าขาว มีผ้าขาวพาดบ่าคล้ายอังสาของพระ มัดผมเป็นมวย เดินมาหาแล้วกะบอกว่า อยากได้ของดีแม่นบ่ มื้ออื่นให้ไปเอา อยู่คูหนองหม่องปลูกกล้วยนั่นล่ะ แค่นั้นเพิ่นกะหายไป พี่ชายสดุ้งตื่นแล้วกะจำคำเว้านั่นไว้ ตอนเซ้ากะฟ้าวแต่งขัน 5 ขัน 8 ไว้ เดินทางไปหม่องที่ตนเองปลูกกล้วยไว้ ขณะที่ไปถึงต้นกล้วยที่ปลูกกะเลยอธิษฐานขอ ตามที่ได้ยินจากฝัน พร้อมทั้งประเคน ขัน 5 ขัน 8 ไว้ตรงนั่น ตอนนั้นยังเป็นเวลา เกือบตีห้า ตาเว็นยังบ่มี ยังมืดอยู่ พี่ชายกะลงมือขุด แค่จอบขุดลงไปเพียงครั้งแรก มีเสียงอื้ออึงจักเสียงหยังเพิ่นว่าลมกะพัดแฮงคักจนใบกล้วยหัก ต้นไผ่อยู่ข้าง ๆ กะหักลง ปากเพิ่นกะเลยเว้าต่อไปว่า คันสิให้กะคือเฮ็ดจั่งซี้น้อ มาเฮ็ดให้ย้านให้กลัวเฮ็ดหยังพะนะเพิ่นว่า จากนั้นลมกะหยุดทุกอย่างสงบเงียบ เพิ่นขุดลงไปเที่ยวที่สองกะได้ยินเสียงจอบไปกระทบกับของแข็งอย่างได๋อย่างหนึ่ง มือกะเลยซาวหา แล้วกะได้ติดมือขึ้นมา โดยยังบ่ทันฮู้ว่าเป็นหยังแท้ เลยขุดต่อเป็นเทื่อที่สาม มีเสียงกระทบจอบอีกมือกะซาวหาได้มาอีก แล้วกะขุดต่อไป แต่ว่าบ่พบเห็นอีหยังอีกเลย
พอสว่างกะเลยเอาสิ่งที่ตัวเองซาวมาได้ไปล้างน้ำเบิ่ง กะปรากฏว่าป็นสิ่งของตามภาพนั่นล่ะ หลังจากได้สิ่งนี้แล้วกะกลับมาบ้านเอาไปไว้บนหิ้ง แลงมากะฝันอีก ว่ามีชายคนที่ฝันเห็นคืนก่อนนั่นมาบอกว่า เอาส่ำนั้นล่ะ อย่าเอาหลายกว่านี้อีก หน่วยที่เจ้าเห็นทุกขึ้น 15 ค่ำน่ะ ให้ข่อยเอาไว้เพื่อเป็นพาหนะเดินทางสา ถ้าข่อยสิให้เจ้ากะสิมาบอกเจ้าใหม่ดอกพะนะ ก่อนสิไปกะยังบอกอีกว่ามีผุหนึ่งมาขุดเอา ผุอวบ ๆ แหน่ดอก จักแม่นไผข่อยกะเลยบ่ให้พะนะ จากนั้นกะตื่นจากฝัน
เกี่ยวกับเรื่องนี้สิ่งที่เป็นน่าอัศจรรย์ใจอย่างหนึ่งคือ ก่อนหน้านี้ลูกเขยของเพิ่นกะฝันแบบเดียวกัน ว่ามีคนมาบอกให้ไปเอาของดี หม่องนี่ล่ะ แล้วกะลูกเขยเพิ่นกะไปขุดคือกัน แต่ว่าบ่ได้ พ้อตะงูโตบักใหญ่อยู่ในโพรง ย้านหลายแล่นเข้าบ้าน แต่กะบ่กล้าบอกผุได๋ พี่ชายเลยมาคิดเบิ่งว่าผุอวบ ๆ นี่แม่นไผน้อ กะเลยคืดว่า หือสิแม่น ลูกเขยจะของเพราะรูปร่างอวบ ๆ หลายมื้อต่อมาเลยเอิ้นลูกเขยมาถาม ว่า เคยไปขุดของดียุคูหนองบ่ ลูกเขยเลยตอบว่าแม่น แต่บ่กล้าบอกพ่อพะนะ พ้อตะงูเหลือมโตบักใหญ่เลย....
ซ่างมาเหมาะเจาะตรงกันคักแท้ นี่ล่ะครับผมเลยคิดว่ามันเป็นเรื่องอัศจรรย์เพราะว่าพ่อเฒ่า กับลูกเขยกะบ่ได้เว้ากันถึงเรื่องนี้เลย พอแต่พ่อเฒ่าได้มาแล้วจั่งฝัน แล้วจั่งมาไต่ถามกะเป็นไปตามนั้น ไผสิคิดจั่งได๋กะแล้วแต่เด้อครับ ผมเฒ่ายาวค่อนข้างเซื่อว่า สิ่งเร้นลับที่เฮาบ่สามารถพิสูจน์ทางวิทยาศาสตร์ยังมีอยู่ครับ

เอวังกะมีด้วยประการฉะนี้

[พล พระยาแล]

โอ้ย...น้อ ให้ฟ้าว ๆ เอาไปเสี่ยงไว้เด้อเฒ่ายาว ก่อนที่สิมีคนเหมารถมาขอหวย...555

บอกที่มาที่ไปโดยละเอียดแนเถาะเว่ย...ได้มาแบบเป็นตางึดพะนะ