***ลมหนาวมาออดอ้อน เนื้อสะเม่นเย็นกาย
บายเอาแพรที่เคยถือ มาห่มคิง หลบซ้น
คิดถึงคนที่เคยเว้า เจรจา อิงแอบ
เคยแนบเคียงชิดข้าง ซ่างมาฮ้าง ห่างไกล แท้น้อ
หรือว่าใจของน้อง มีสอง ซ้อนผู้ใหม่ แล้วบ้อ
จั่งได้ไลบักอ้าย ให้คอยน้อง อยู่ท่งนา
เจ้าซ่างป๋าฮวงข้าว เหลืองทอง ที่เคยเกี่ยว
เจ้าซ่างลืม ชายผู้เคยเว้าเกี้ยว หมายมั่นสิแต่งดอง
กลับมาสาเด้อน้อง ก่อนลมหนาวสิพัดเร่ง
กลับมาฟังเสียงเพลง กลับมาตำข้าวเหม้า กลับมาเข้าฮ่วมบ่อนนอน
กับพี่น้อ หล่าเอ้ย....
:l-:l-:l-
Bookmarks