พิพิธภัณฑ์หุ่นขี้ผึ้งไทย
สวัสดีครับพี่น้องบ้านมหาทุกๆคนเด้อครับ โพสเทื่อแรก
เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาได้ไปเลาะถ่ายรูปที่พิพิธภัณฑ์หุ่นขี้ผึ้งประสาคนมักถ่ายกะเลยถือโอกาสเอามาฝากพี่น้องครับลองเบิ่งว่ามันซิงามคือเขาถ่ายอยู่บ้ ติกันได้ ชมนำเด้อถ้าถืกใจ
ใบแรกนี่ตั้งแต่ก้าวเข้าประตูพิพิธภัณฑ์มามากะบ่ได้ใส่ใจว่าเป็นคนหรือหุ่น ใจจริงกะคึกว่าคนพุ่นละคือพาโล เข้าไปเบิ่งใกล่ๆ จั่งฮู้จักว่าเป็นหุ่น
ย่างเข้ามากะมีสาวงามยืนต้อนรับอยู่หน้าประตูเพิ่นกะแนะนำด๊๋ดี ยืนหันซายขันขวาเหลือบไปเห็นผนังตึกเป็นงานแกะสลักไม้มีแสงสอดเข้ามาตามหน้าต่างเห็นแล้วบ๊ะคืองามแท้กดแชะจักภาพเบิ่งก่อนน๋า..
ใบนี้เป็นใบที่มักหลายเพราะว่าถ้าได้เบิ่งของจริงซิได้หลงไปทักลุงๆนั่งเฮ็ดหยังกัน มันเป็นกิจกรรมของคนวัยกลางคนของคนไทย ณ สมัยหนึ่ง สมัยนี้กะซิมีอยู่ดอกแต่หายากแล้วบรรยากาศแบบนี้
ใบนี่จำชื่อบ่ได้ว่าเป็นผู้ได๋ ไผฮู่จักบอกแน่เด้อครับ นั่งตัวบักใหญ่เป็นตาย่านขนาด
มาถึงโซนของการละเล่น กิจกรรมของคนสมัยก่อนมีหลายอย่างอยู่มีเด็กน้อยนำแต่บ่ได้เอามาลงเลือกอันนี้มา ว่าแม่นเซียไก่ตีแถวบ้านเว่ามาละคึดฮอดตีไก่ตอนปีใหม่
ใบนี่เป็นที่นั่งวิปัสสนากรรมฐาน เจริญสมาธิของหลวงปู่มั่น บูรพาจารย์แห่งอีสานบ้านเฮาครับซึ่งเป็นที่บูชาสักการะบูชากันทั่วสารทิศ องค์พระกะงาม ผนังรอบๆจัดได้ลงโตมีแสงสีฟ้าแง้มๆออกมาแฮ็ดให้เบิ่งเป็นถ้ำธรรมชาติ
มาฮอดห้องโถงใหญ่เป็นหุ่นรวมรัชกาลตั้งแต่ 1-8 สง่างามทุกพระองค์ครับ
ด้านหลังกะเป็นสมเด็จย่ากับพระพี่นางครับ
ขยับเข้าไปใกล้ๆ เบิ่งจักหน่อยเปลี่ยนมุมมองลองเบิ่ง
ถิ่มท้ายกับใบนี่ครับนั่งกินข้าวอยู่ตลาดท่านา ริมแม่น้ำท่าจีน จังหวัดนครปฐมครับได้ยินเสียงรถไฟเล่นผ่านสะพานข้ามแม่น้ำเสียงกะเลยหันไปเบิ่งเห็นฟ้าเป็นสีฟ้าอ่อนๆ กะเลยเก็บลงเมมโมรี่ซะเลย เอามาแร่งสีฟ้าในคอมแน่หลายเติบหรือหลายโพดบ่จักละ จนเข้มไปซะเลยอย่าว่ากันเด้อครับ
ไว้โอกาสหน้าพอมีเวลาได้ไปเลาะถ่ายรูปกะซิเก็บมาฝากพี่น้องครับ อยู่ดีมีแฮงสู่คนเด้อครับพี่น้องบ้านเฮา
อ้างข้อความนี้
Bookmarks