บ่าว/สาว...เกี้ยวพาราสี(ตอนที่ 2)

สาวเครือฟ้า...อ้ายเอ้ย อย่ามาตี๋แถลงเว้า เอาเลามาปลูก บ่แม่นเชื้อชาติอ้อย กินได้กะบ่หวาน เด้อ้าย
บ่าวหัวเขียง...บ่ได้ตี๋แถลงเว้า เมาน้ำลายเว้าหล่าย บ่ได้หมายหลอกล้อ ลวงเล่นให้เผิ่นหยั่น เด้นาง
สาวเครือฟ้า...อ้ายเอ้ย ซางมาปลูกผักแป้น แทนหนานผักบั่ว ของเก่าบ่ทันกู้ ซางสิปลูกใหม่แทน หละอ้าย
บ่าวหัวเขียง...เครือฟ้าเอ้ย เจ้าอย่าเก็บดอกว่าน บ้านเผิ่นมาบาน ให้เจ้างอยซานเก็บ ดอกกระเจียวกลางบ้าน ปานเว้าชู้ต่างบ้านมันลำบากเหลือหลาย มันบ่คือบ้านเดียว ค่ำมากะเห็นหน้า เด้นาง
สาวเครือฟ้า...อ้ายเอ้ย อย่ามาตกกล้าไว้เทิงโพนให้น้ำแซ่ อย่ามาหว่านกล้าไว้ในน้ำให้ปลวกกิน หลายถ่อนอ้าย
บ่าวหัวเขียง...เครือฟ้าเอ้ย ว่าแต่ทางเจ้านั้น บ่แบ่งใจเป็นสอง อ้ายสิมีใจเดียวฝากไว้แต่นำเจ้า นั่นหละ
สาวเครือฟ้า...ไผสิหลิงเห็นฮู้ ภายในปล้องไม้ไผ่ ลางเทื่อด้วงอยู่หั่น สิไปฮู้ฮ่อมใด๋ อ้ายหัวเขียง
บ่าวหัวเขียง...มาหลูตนโตเด่ ฮักเผิ่นทางเดียว แสนสิเทียวมาจา เผิ่นบ้อเหลียวพอน้อย
สาวเครือฟ้า...หัวกะบ่ล้านมาสิใจน้อยแท้อ้าย เผิ่นว่า คาดสิได้ สิบินมาคือนกเจ่า คาดบ่ได้ สิบินข้วมจั่งนกเขา ดอกเด้
บ่าวหัวเขียง...ตกกะเทินว่าได้เกี้ยว สิสู่ขอเอาเป็นคู่ แม่นเจ้ามีหมื่นชู้ ตัวอ้ายสิยาดเอา โลดเด้เครือฟ้า
สาวเครือฟ้า...อ้ายเอ้ย ให้ยาวๆไว้คือสินชัยฟันไฮ่ เป็นหยัง ปีนี้ป้ำ ปีหน้าจั่งฮอน เนาะอ้ายเนาะ

...โปรดติดตามตอนต่อไป...