กำลังแสดงผล 1 ถึง 4 จากทั้งหมด 4

หัวข้อ: วันที่....รอคอย

  1. #1
    Moderators
    วันที่สมัคร
    Feb 2013
    กระทู้
    1,094
    บล็อก
    2

    วันที่....รอคอย

    สายฝนที่โปรยปรายร่วงหล่นบนท้องทุ่งนาอันเขียวขจี ดูช่างงามจับตา
    ผืนดินชุุ่มชื่นไปด้วยน้ำฝนจากบนฟ้าเป็นสัญญาณว่าฤดูทำนาปีนี้ได้กลับมาอีกครั้ง
    "แม่....พ่อสิออกไปฮองน้ำใส่ตุ่มไว้ก่อนเด้อ ไปล้างฮังรินก่อน"
    "จ้าพ่อ ระวังมืนล้มเด้อพ่อ"
    สายใยแห่งความรักและห่วงใยระหว่างเราไม่เคยที่จะลดน้อยลงไปตามกาลเวลา
    "แม่สิไปดังไฟนึ่งเข่าใส่บาตรน้อจ้า"
    " แม่ได้หยังใส่บาตรล่ะมื้อนี้ "
    " แกงปลาใส่ผักติ้วจ้า พ่อเด็ดผักติ้วมาให่นำเด้อจ้า"
    " คร้าบบบคุณแม่"
    นางหยิบร่มกางเดินไปที่เถียงนาน้อยหลังบ้านเพื่อดังไฟนึ่งข้าว
    พ่อเตรียมกองฟืนวางไว้เป็นชั้นๆ เราพากันไปเก็บจากป่าระหว่างทางไปท้องนา นางเขี่ยขี่เถ้าบนเตาออกจนหมด ใช้ก้านไม้เล็กๆวางเป็นพื้นก่อนวางขี้ไต้ลงไป วางก้านไม้ทับอีกชั้น ใช้ไม้ขีดจุดไฟจนติดเป็นเชื้อเพลิง
    ควันไฟพุ่งเป็นสายสีเทาพร้อมกลิ่นขี้ไต้ นางเอาดุ้นฟืนดุ้นไม่ใหญ่มากวางทับก่อนสักสองสามดุ้น เอาพัดที่ทำจากไม้ไผ่สานพัดลมให้เข้าไปทางใต้เตา ไม่นานไฟก็ติดพรึ่บ จากนั้นก็ลุกไปตักน้ำฝนจากโอ่งใส่ในหม้อนึ่งกะดูพอประมาณ หยิบหวดไปใส่ข้าวหนียวที่แช่ค้างคืนไว้ในหม้อ รินน้ำออกก่อนล้างด้วยน้ำฝนอีกครั้ง นำไปใส่ในหม้อนึ่งยกขึ้นตั้งบนเตาเอาฝาหม้อปิดปากหวดเพื่อที่ไอน้ำจะได้ไม่ลอยออกไป ข้าวจะได้สุกไวๆ
    นางเดินไปในครัวหาหอมกระเทียมพริกแห้งมาเสียบไม้ย่างไฟ
    กอตะไคร้หลังบ้านแก่พอให้ตัดมาสับๆโขลกไปพร้อมหอมกระเทียมพริกแห้งที่ย่างไว้แล้ว ปลาช่อนตัวโตที่พ่อจับมาจากในบ่อน้ำในสวนหลังบ้าน พ่อเตรียมคัวและสับเป็นชิ้นๆไว้ให้แล้วแต่เช้าเพราะพ่อรู้ว่านางไม่กล้าจัดการกับปลา นางเทน้ำใส่หม้อแกงกะพอประมาณกับเนื้อปลา
    นางนั่งมองสายฝนและมองดูพ่อที่กำลังจัดการกับฮังรินรองน้ำฝนใส่ตุ่มสักพักด้วยความเพลิดเพลิน
    "แม่ มานัั่งมองกันปานบ่เคยเห็นคนหล่อน้อแม่" เสียงพ่อปลุกให้นางตื่นจากภวังค์
    "พี่พิมๆ มาจอบฟังพ่อกับแม่เพินหยอกกันเร้ว" เสียงน้องฝนเรียกพี่พิมดังลอยมาตามลม
    " สงสัยกินยาลืมเขย่าขวดกันทั้งพ่อทั้งลูก " นางบ่นไปหัวเราะไปด้วยความขำพ่อกับลูก
    ข้าวในหม้อใกล้ได้เวลาซิดกลับอีกข้างให้สุกทั่วกัน จนได้เวลายกหวดลงจากเตาเอาข้าวไปส่ายบนกระด้งไม้ไผ่สาน นางตักน้ำใส่ขันเอามือจุ่มน้ำทาพื้นกระด้งเพื่อไม่ให้ข้าวติดกระด้งเวลาส่ายข้าว เทข้าวร้อนๆลงไปบนกระด้ง สองมือส่ายข้าวไปมาให้ไอน้ำออก ปั้นข้าวเป็นก้อนใหญ่ขนาดกระติบข้าวจับใส่กระติบอย่างรวดเร็ว ปิดฝากระติบ กระติบใบเล็กสำหรับให้ยายไปใส่บาตร ใบใหญ่สำหรับไว้กินในบ้าน เสร็จแล้วเติมฟืนในเตาเพื่อตั้งหม้อแกงปลา รอจนน้ำเดือดค่อยใส่พริกแกงลงไป ใส่เนื้อปลาแต่อย่าคนเพราะจะทำให้มีกลิ่นคาวปลา เมื่อปลาสุกปรุงรสด้วยน้ำปลาและน้ำปลาร้าที่ยายหมักค้างปีในไห ยายเอามาต้มกรองใส่ขวดไว้ทำอาหาร ใส่น้ำมะขามเปียก พ่อได้เด็ดผักติ้วล่างน้ำใส่กาละมังไว้ให้แล้ว นางเอาผักติ้วใส่ลงในหม้อพอสุก ชิมรสให้พอดี ยกหม้อลง เตรียมจัดใส่ถุงพลาสติกมัดให้แน่นสามถุงตามจำนวนพระที่มาบิณฑบาตรหน้าบ้าน นางแบ่งปลาเอาไว้ป่นสักถ้วย โขลกหอมกระเทียมพริกขี้หนูย่างไฟหอมให้แหลก ใส่เนื้อปลาลงตำให้เข้ากัน เอาน้ำแกงในหม้อเติมลงไป ปรุงด้วยน้ำปลา บีบมะนาวนิดหน่อย เตรียมเป็นอาหารเช้า
    ของหวานมีกล้วยน้ำหว้าสุกจากต้นในสวนข้างบ้าน นางเดินไปเด็ดดอกพุดหน้าบ้านที่ออกดอกบานคาต้น
    " นาง พระมาใกล้ฮอดแล้วเด้อหล่า" เสียงยายเรียกอยู่หน้าบ้าน
    ยายกับหลานสาวสองคนที่อาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปทำงานได้พากันยืนรออยู่แล้ว
    " พ่อแม่จ๋า มาใส่บาตรนำกันเด้อจ้า" เสียงลูกๆของนางเรียกพ่อแม่
    ลูกๆมีงานทำตามที่ได้ร่ำเรียนมา คนโตเป็นหมออยู่ที่โรงพยาบาลประจำอำเภอ คนเล็กเป็นครูสอนภาษาอังกฤษที่โรงเรียนประจำอำเภอ
    เมื่อใส่บาตรเสร็จแล้ว เราช่วยกันจัดอาหารตั้งบนโต๊ะ มีข้าวเหนียว แกงปลาใส่ผักติ้ว ป่นปลากับผักสดที่เราปลูกในสวนข้างบ้าน ลูกไปเรียกพ่อและยายมากินข้าวพร้อมกัน จากนั้นพ่อจะขับรถไปส่งลูกในตัวเมือง
    นางจะไปด้วยเพื่อจ่ายตลาดหาซื้อของกินของใช้ก่อนกลับบ้าน ระยะทางจากบ้านไปในเมืองราวสิบกิโลเมตร
    ลูกจะกินอาหารกลางวันที่ทำงาน เพื่อกระจายรายได้ให้แม่ค้า ตอนเลิกงานพ่อแม่จะไปรับกลับบ้าน
    "แม่ มือนี้เฮ็ดหยังกินเข่าแลงหล่ะแม่"
    "ลูกว่าอยากกินต้มไก่ ตำบักหุ่งกับกล้วยบวดชีจ้าพ่อ"
    " แม่มีหยังสิซื้อแน้มือนี้ เฮาไปแวะตลาดก่อนเมือบ้านเนาะ"
    " ยายอยากได้บักขามหวานไปบายกินกับเข่าจ้าพ่อ"
    แม่จดรายการไว้แล้วของน้องพิมมียาสระผม น้องฝนมีโลชั่นกับสำลี
    ของแม่มีไก่โตหนึ่ง ส้มเขียวหวาน มังคุด พ่ออยากได้หยังบ่จ้า"
    " พ่ออยากได้ครีมโกนหนวดกับมีดโกนครับ ยามหอมแก้มแม่สิได้บ่สากหน่าแม่"
    " เป็นบ้าบ่พ่อใหญ่นี้ก็ดาย "นางตอบด้วยความเขิน พร้อมกับรู้สึกร้อนที่ใบหน้าขึ้นมาเล็กน้อยด้วยความขำในคำพูดของพ่อ











    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย พวงพยอม; 10-03-2013 at 08:08. เหตุผล: แก้คำผิดจ้า

  2. #2
    ศึกษาหาความรู้ สัญลักษณ์ของ lungyai1123
    วันที่สมัคร
    Oct 2008
    กระทู้
    3,644
    บล็อก
    63
    คุณพวงพะยอมเป็นนักเขียนได้ดีระดับนึงแต่ค้องมีการวางร่างที่ดีกะเป็นนักเขียนฝีมือเลยทีเดียวหละครับ

  3. #3
    Moderators
    วันที่สมัคร
    Feb 2013
    กระทู้
    1,094
    บล็อก
    2
    สวัสดีจ้าคุณลุงใหญ่

    ขอบคุณหลายๆสำหรับคำแนะนำเด้อจ้า พวงพะยอมได้แค่เขียนไปตามประสา
    ยังจับทางบ่ถึกเล้ยจ้า

  4. #4
    มาสนันสนุนลุงใหญ่อีกคนค่ะ ถ้าพี่พวงพะยอมมีเวลาเขียนเป็นนิยายฉบับอิสานเลยค่ะ
    อ่านแล้วเพลิน สามารถจินตนาการตามอักษรที่พี่เขียนมาค่ะ
    LET IT BE...

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •