เถียงนาร้าง

[หนุ่มลาวสาวขะแมร์]

ประเพณีบุญบั้งไฟหลายจังหวัด
ทั่วอีสานแบ่งผลัดจัดแข่งขัน
ถึงฤดูตบตกแต่งแข่งประชัน
งานหมู่บ้านงานตำบลคนตระเวน

บั้งไฟล้านตำนานม้าคำไหล
งานบั้งไฟบ้านธาตุประกาศเห็น
ม้าคำไหลออกหอโฮงตรงวันเพ็ญ
เชิญชมเล่นอำเภอเพ็ญเด่นอุดรฯ


จ้าวตำนานบั้งไฟล้านโบราณเมือง
ชื่อลือเลื่องแถนวิมานสานอนุสรณ์
นานาชาติโชว์บั้งไฟโก้ยโสธร
ถิ่นนครกล่องข้าวน้อยคอยไปกิน

ถิ่นผู้ไทยบุญบั้งไฟตะไลล้าน
อยู่ที่บ้านกุดหว้ากาฬสินธุ์
กุฉินารายณ์ถึงคำม่วงช่วงธานินทร์
บุญบั้งไฟแพรวากาฬสินธุ์ถิ่นบ้านโพน

เลยไปไกลเมืองใหญ่น้ำสองสี
ประเพณีบั้งไฟล้านขึ้นฐานโหน
ถึงเดือนหกป่าวประกาศวาทตะโกน
ที่อุบลบ้านโพนเมืองมะทัน

สุรินทร์ข้าวสารหอมพร้อมช้างใหญ่
จุดบั้งไฟใต้น้ำกลางคนหรรษ์
เมืองกาบเชิงชายแดนแสนสรัญ
บ็องปะโอนเที่ยวกันให้ลั้ลลา

งานยิ่งใหญ่พนมไพรเมืองร้อยเอ็ด
บุญผะเหวดเสร็จจบคนพบหา
ดูบั้งไฟบ้านเมืองแสนแดนกุลา
ขึ้นสิบห้าค่ำเดือนเจ็ดของทุกปี

บ้านปะหลานพยัคฆ์ฯเมืองตักกะฯ
เห็นประจักษ์สืบกันมาว่าศักดิ์ศรี
บ้านนาเลาบั้งไฟล้านด้านวาปีฯ
ก็พอมีเที่ยวสะดวกพวกใกล้ไกล

ประเพณีตามฮีตคองของอีสาน
เทศกาลบุญเดือนหกปกปักไว้
ว่าไม่หมดทั่วเขตแคว้นแดนบั้งไฟ
บั้งน้อยใหญ่ทั่วอีสานทุกบ้านเป็นฯ

สรัญ = รัก
บ็องปะโอน = พี่น้อง

[ผู้สาวเมืองดอกบัว]

ฮอมแต่เข้ามาพ้อ อ่านเบิ่งแล้วกะคือยุเด้ล่ะน้อ จัดมาอีกจักชุดเบิ่งดู้

[หนุ่มลาวสาวขะแมร์]

ขอบคุณครับผู้สาวเมืองดอกบัว ที่เข้ามาเบิ่งมาอ่าน กะสิค่อยเขียนไปตามซาดนั่นละครับ อย่าลืมเข้ามาซอมให้แน่เด้อ ผิดถึกกะอย่าว่ากัน

[หนุ่มลาวสาวขะแมร์]

บุญบั้งไฟการละเล่นเห็นของแปลก
ความคิดแหวกคนฮานำมาเล่น
เล่นแปลกแปลกเล่นบ้าบ้าพาพิเรน
ทุกคนเห็นเฮฮาพาสุขใจ

บ้องใหญ่ใหญ่เฉลิมพลคนหามหาบ
ผ่าเป็นกราบหาบบักแบ้นแล่นหาบให
ห้อยโยนีศิวลึงค์บึ่งเดินไป
เป็นพวงใหญ่คนขัดสนยลดูเอา

บ้างหาบเตาหาบใหใส่ปลาร้า
ตักจกมาใหแตกปลาแดกเน่า
หยิบพริกแห้งโยนใส่ข้างในเตา
ควันไฟเป่าจามไอไล่ฝูงชน

บ้างหาปลาหักเงี่ยงเหวี่ยงทอดแห
คนจอแจแหขัดห้างทางถนน
คนแออัดซัดแหเหวี่ยงเอียงกระโจน
ว้ายฯตะโกนเสื้อขาวพราวเม็ดตม

รับถ่ายรูปซูมกล้องจ้องจัดฉาก
ไม่ยุ่งยากถ่ายฟรีสีเหมาะสม
สะพายกล้องส่องภาพเป็นชมรม
ต่างคนชมแย่งโพสท์ท่าแล้วฮาเฮ

มัดฟดหนามดึงลากถากถูไถ
หนามไม้ไผ่หนามพุทราพาหันเห
รถพยาบาลวิ่งตามหามขึ้นเปล
น้ำเกลือเททั้งอาบดื่มนั่งยืนทน

ตัวปลัดคอยสอดส่องท่องอำนวย
เป็นผู้ช่วยจราจรตอนสับสน
เดินขวักไขว่ชมบั้งไฟในมณฑล
สาละวนงานปลัดจัดวันทยาฯ

บ้างรำเซิ้งตีกลองร้องเป่าแคน
ส่งถึงแถนแสนสนุกสุขวัสสา
โอ้เฮาโอ...บทร้องเรียกเพรียกพรรณนา
ขอฝนฟ้าจากองค์แถนแดนอินทร์พรหม

ดึงหุ่นชักแกะสลักจากไม้งิ้ว
ลีลาพริ้วพิณแคนกล่อมค่อมสู่สม
กระหน่ำฟาดดื่มด่ำกามารมณ์
สื่ออารมณ์ก่อเกิดกำเนิดการ

สารพัดจินตนาหาของแปลก
มีสอดแทรกบุญบั้งไฟชาวอีสาน
จะได้ชมหากพี่น้องท่องเที่ยวงาน
ขอสืบสานการละเล่นให้เด่นดัง

บักแบ้น = ลึงค์
เฉลิมพล = ชื่อนักร้อง
กราบ = กราบเรือ แคมเรือ

ขอบคุณภาพ จากบั้งไฟเพจต่างๆ

[หนุ่มลาวสาวขะแมร์]

ขบวนสาวงามรำฟ้อนลมพัดพร้าว
อ้อนกลองยาวมือโบกโยกหน้าหลัง
พิณแคนเต้ารำมะนาขับน่าฟัง
เสียงโปงลางกาเต้นก้อนย้อนทางลาย

ร่ายท่ารำชาวอีสานนำมาต้อน
รับกับกลอนสวนีย์ลิขิตไขว้
เป็นกลอนเซิ้งส่งถึงแถนเทวาลัย
ว่าข้าฯขอสายน้ำหลากมากทำกิน

ท่วงท่าวาทรำทำนองเด่น
ทุกคนเห็นกล่าวขานอีสานศิลป์
ช้างชูงวงสาวปะแป้งแร้งหงส์บิน
งามรบิลถวยแถนตามแก่นกาล

ล้วนผัดหน้าทาแก้มติดแต้มเผื่อ
แดงระเรื่อขับโฉมหน้าหฤหรรษ์
นุ่งผ้าไหมมัดหมี่ที่โจษจัน
ทรัพย์อีสานสะไบเฉียงเอี้ยวเอียงกาย

ราชรถบุษบกยกปราสาท
ที่ปล้องคาดลายรักร้อยขอสร้อยใส่
พญานาคโยกตัวหัวบั้งไฟ
พ่นน้ำไสรดปะประชาชี

มองกรวยเชิงยาบย้อยร้อยถักริ้ว
สะบัดพริ้วเหลืองแดงตกแต่งสี
บุษบกตัวพระนางทั้งพังคี
ลูกโอ้มีกลางนางก้อยร้อยรอบเติม

เสกสวยงามดั่งสวรรค์ชั้นดุสิต
นฤมิตนายช่างสร้างแต่งเสริม
ด้วยศรัทธาพญาแถนแน่นประเดิม
จากริเริ่มจนสำเร็จเสร็จสรรพพร้อม

อัปสรงามเด่นเอนอานม้า
ชื่อนางไอ่ธิดาพระยาขอม
ช่อลำดวนภูมรินทร์บินดมดอม
พระยาขอมแจงว่านโคตรโจษประชัน

เป็นผาแดงแย่งนางไอ่ได้ไปครอง
น้ำตานองโอ้พังคีลี้โศกศัลย์
กระรอกเผือกเฝ้าแอบมองจ้องคืนวัน
เจ็บแสบสันเมื่อศรหักปักฤดี

เกาะคบไม้หลบหลังพุ่มน้ำตาไหล
ชลนัยน์อาบหน้าหมดราศี
ชีวิตเศร้าตัวเราชาตินาคี
อัปสราเธอหลบลี้หนีเปลี่ยนใจ

สวนีย์ = คำไพเราะ
ชลนัยน์ = น้ำตา
นาคี = งู



ขอบคุณที่มาของภาพประกอบ

[หนุ่มลาวสาวขะแมร์]

เคยวิ่งไล่ตั๊กแตนเต้นตำข้าว
เด็ดขาเผาเธอบอกมักตั๊กแตนไข่
เดี่ยวนี้เด่นเป็นธิดาบุญบั้งไฟ
บทนางไอ่พี่แหงนคอท้อกมล

ขออย่าไกลเหมือนบั้งไฟไม่หวนกลับ
พุ่งลาลับสู่เมฆาท้าเมฆฝน
หมดดินดำร่วงถลำธราดล
ยับปี้ป่นถูกไฟเป่าเผาทำลาย

เพียงแค่คำตัดพ้อเพราะเป็นห่วง
คำท้วงติงเด็กท้องนาไร้ความหมาย
เป็นเทพีพี่นี้ขออวยชัย
ให้พุ่งไกลตามมุ่งมาดปรารถนา

เราบุญน้อยหมดหนทางสู้ขวนขวาย
เด็กเลี้ยงควายนั่งเฝ้าเถียงเอียงข้างฝา
คอยวิ่งเก็บหางบั้งไฟที่หล่นมา
ต่างดอกฟ้าเคียงศศิทิฆัมพร

ทิ้งเอาไว้ให้ชมบ้างต่างควันขิว
เธอลอยลิ่วเหินฟ้าประภัสสร
แม้นคืนค่ำดื่มด่ำแสงศศิธร
โอ้งามงอนเจ้าบินพรากแล้วจากลา

นอนกอดจูบหางบั้งไฟยามไร้รัก
ท่อนกลางหักกอดหางต่างแขนขา
ตัวดำปื้อเปื้อนหมื่ออนิจจา
เหมือนคนบ้าบนเถียงเพียงเดียวดาย

ร่ำละเมอกอดรัดมัดฟัดเหวี่ยง
กลิ้งตกเถียงยังเคียงข้างไม่ห่างหาย
รู้สึกตัวไร้แม้นางหางบั้งไฟ
กรีดร้องว้าย...ตายกู หางงูเขียว…..

ศศิ = ดวงจันทร์
ประภัสสร = อาทิตย์
ทิฆัมพร = ท้องฟ้า


ขอบคุณภาพประกอบ อินเตอร์เน็ต กูเกิ้ล เวบเพจต่างๆที่ให้ข้อมูล

ขอบคุณพี่น้องที่เข้ามาอ่าน ฆ่าเวลาอย่าจริงจัง

[หนุ่มลาวสาวขะแมร์]

กิเลสไดทำฉันให้ว้าวุ่น คมกระสุนยิงกราดเกิดบาดแผล
ทั้งตัวเราขาดหมอพอดูแล ไร้ทางแก้ยิ่งห้ามยิ่งลามไกล

เคยหลงผิดว่ากายอิ่มจะปริ่มสุข กินสนุกทิ้งทุกข์ความหิวหาย
ร่ำรวยทรัพย์เมื่อไหร่ได้สบาย คือเป้าหมายที่ฝันไว้ครั้งวันวาน

เฝ้ารีบเร่งทำงานเลี้ยงชีวิต หวังพิชิตความเดือดร้อนให้ผ่อนผัน
เร่งเก็บออมเพื่ออนาคตกาล อีกไม่นานเฝ้าฝันมีเงินตรา

ห่วงร่างกายทิ้งจิตใจไม่เข้มแข็ง ใจอ่อนแรงยามศึกตึ่นผวา
ใจไม่สู้ให้กิเลสจับศาสตรา วิ่งนำหน้าคือกิเลสใช่จิตใจ

ขอบคมเคียวเกี่ยวเก็บข้าวใส่ยุ้ง ตำกรอกหุงความหิวปลิวห่างหาย
ครั้นท้องอิ่มหลายครั้งใจมลาย เพราะเหตุไดทุกข์ฤทัยไม่โรยริน

เพราะกิเลสกระซิบเราอย่าก้าวข้าม เวิ้งสีครามเรียกแม่กระแสสินธุ์
ทุกข์เจ็บปวดมันก็ปลอบจนเคยชิน ทุกข์ชีวินเอากิเลสมาดูแล

วันนั้นเจ็บวันนี้จบลบรอยได้ ถึงวันหน้ากลับมาใหม่ดังดวงแข
ก็ตัวเดียวเจ้ากิเลสพลิกผันแปร คอยยุแหย่ให้ตรอมตรมคารมมัน

ต้องรู้จักหลบหลีกกิเลสร้าย เลี้ยงทั้งกายฝึกทั้งจิตมิตรประสาน
จะนำพาผู้คนพ้นบ่วงมาลย์ พ้นสงสารโลกนี้อนิจจัง

ไม่ฝึกฝนหัวใจให้กล้าแกร่ง คราต้องแข่งจะมีแต่พลาดพลั้ง
ด้วยใจเราอ่อนแรงแล้งพลัง รบกี่ครั้งพลั้งพลาดยู่ร่ำไป

จะขอสู้ดูหัวใจตัวเองก่อน ขอต่อกรฆ่ากิเลสให้สลาย
เสริมพลังความกล้าแกร่งในดวงใจ คิดบวกไว้ตามใครเขากล่าวพูดจา

ใจคิดลบทุกเรื่องมีแต่ร้าย นำปัญหามากมายเข้ามาหา
ฟ้าแลบร้องทั่วพื้นแผ่นโลกา เหมือนจะผ่าตัวเราเจ้าผู้เดียว

อยู่มุมไหนของโลกนี้ไม่มีทุกข์ แดนสันติสุขผู้คนต่างแลเหลียว
พระท่านว่าสุขยิ่งใหญ่มีที่เดียว สุขที่ใจแท้เชียวเป็นอื่นนั้นไม่มี