หล่านางเอย...
พี่สิหนีไกลเจ้าคือนกเจ้าสิไกลหนอง
นกยูงทองสิไกลดงห่อนฤาสิหนีได้
แม่นสิไปไสแท้ก็คงคืนของเก่า
นกเจ่าหนีจากน้ำดินสิแห้งไหง่ผง
นกยูงทองไกลดงกว้างบ่อเหลียวคืนฟ้าสิผ่า
พี่ชายไกลน้องหล่บ่อมาเยี่ยมห่าสิกิน
ผักตำนิลกะสิไกลแคงฮั้วตัวพี่ชายสิลาจาก
นกสิพรากป่าไม้หนีไปลี้อยู่ท่งนา
กาสิไลไก่น้อยอ้อยสิห่างกอเลา
สาละนอสองฮาเฮาสิได้ไปคนทางห่างกันดอกวันนี้
หนองสิหนีจากน้ำนาทามสิลาท่ง
ผมป่งสิลากะโด้นหวีสิให้ต่อไผ
นับมื้อไกลกันแหล่วหัวเฮือเอยสิได้ไกลจากฝั่ง
ดอกสมั่งนับมื้อไกลจากก้านฟ้านเอ๋ยสิลาหน่าง
หมากคั่งนับมื้อไกลหมากกลิ้งซิงสิไห้ต่อนกทา
เสือสิลาถ้ำข้าวก่ำสิลาหนองบัวทองสิลาบึงบ่าวพี่ชายไกลน้อง
ทองสิหนีไกลสร้อยกลอยใจเอยความฮักอ้ายกะยังคือเก่า
คนิงนำตั้งแต่เจ้า ยามไกลแล้วให้ฮ่ำฮอน......แหน่เดอจร้า.....
Bookmarks