ชิวหาลินทะกะลินทัง สุตะวามะระตี พันธาสะหม โอมพระคาถารินทอง กูจักทงเมืองหลวงเมืองอินทร์ผ่านฟ้า พุธอยู่หน้าคาถาอ่อนใจ อุยินดีิ ทิฏฐิใช้ยาก อังคังพุทธังสะหม
แก้วลำตาลแสงหยาด จิตนางขาดนำอ้ายเวียนๆจิตนางเวียนนำอ้ายแค้งๆให้นางฮ้างชู้เก่านางสา โอมสะหม
โอมพระคาถาหอมปาก ปากกูอมพระจันทร์ ตีนกูยันพระธรณีกลอยกล่าว จงอ่วยหน้าต่าวคืนมา หาบ้านนี้เมืองนี้ อยู่บ่อได้ฮ้องไห้แล่นหากู หมื่นวันพันมื้อ เก้าตื้อสิบค่ำ อย่าลืมกูเนอ โอมสะหม
มนต์บทนี้ผู้เฒ่าเผิ่นเลื่องลือนักว่าดีเลิศในทางเสน่ห์ เป็นคาถาท้าวลินทอง (ลินทอง เด้อคับ บ่อแหม่น ลิ้นทอง) เผิ่นว่าท้าวลินทองนี้ไปทางใด๋กะมีแต่คนฮัก(ส่วนมากจะเป็นผู้สาว555) เผิ่นให้ยกครูวันอังคารคายขันธ์ห้าเงินหกสลึง จะเสกแป้งน้ำมัน น้ำล้างหน้า เสกนวดหรืออันใดกะได้ เป็นที่รักใคร่พอใจของหญิงสาวนักแล 5555555555555(ตายละเด้อผู้สาวบ้านมหาบาดเนี้ยๆ555)